خشوع از ديدگاه قرآن وسنت‏
پس از بيان اهمّيّت خشوع در عبادات، اينك به خشوع از نظر قرآن و روايات مى‏پردازيم:قرآن‏مجيد يكى‏از ويژگيهاى مؤمنان رستگار را خشوع در نماز دانسته و فرموده است: «قَدْ افْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ الَّذينَ هُمْ فى‏ صَلوتِهِمْ خاشِعُونَ» «2»به تحقيق رستگار شدند مؤمنان، آنان كه در نمازشان خشوع دارند.
امير مؤمنان على عليه السلام به كميل فرمود: «يا كُمَيْلُ: لَيْسَ الشَّأْنُ أَنْ تُصَلِّىَ وَ تَصُومَ وَ تَتَصَدَّقَ، الشَّأْنُ أَنْ تَكُونَ الصَّلاةُ فُعِلَتْ بِقَلْبٍ تَقِىٍّ وَ عَمَلٍ عِنْدَاللَّهِ مَرْضِىٍّ وَ خُشُوعٍ‏سَوِىٍّ» «1»اى كميل! عبادت، تنها نماز خواندن و روزه گرفتن و صدقه دادن نيست. بلكه شأن (عبادت) اين است كه با قلب پاك و عمل مورد پسند خدا و خشوع راستين انجام پذيرد.امام صادق عليه السلام فرمود: «إِذا كُنْتَ فى‏ صَلاتِكَ فَعَلَيْكَ بِالْخُشُوعِ وَ الْإِقْبالِ عَلى‏ صَلاتِكَ ...» «2»وقتى در نماز هستى، بر تو باد به رعايت خشوع و توجه كامل به نماز ....