خشوع و اهمّيّت آن‏
در لغت «خشوع و خشيت، ترسى است آميخته با تعظيم.»»و در اصطلاح به حالتى گفته مى‏شود كه كسى در برابر سلطانى قاهر قرار گرفته بطورى كه تمام توجهش به وى معطوف گشته و از همه جا بريده باشد. «2»از رسول خدا پرسيدند: خشوع چيست؟ فرمود: «فروتنى در نماز و اينكه بنده با تمام قلبش متوجّه خدا باشد.» «3»امام خمينى قدس سره مى‏نويسد: «يكى از امورى كه براى سالك در جميع عبادات خصوصاً نماز كه‏سرآمد همه عبادات است و مقام جامعيت دارد، لازم است خشوع است و حقيقت آن عبارت است از خضوع تام ممزوج با حب يا خوف.» «1»غرض اصلى از عبادت و اطاعت، پالايش نفس و تطهير آن از آلودگيهاست و هر عملى كه در زمينه صفاى عبادت و پاكيزه انجام دادن آن بيشتر مؤثر باشد مطلوب و مقدّم است و خشوع از امورى است كه در جلاى دل و اثر عبادت نقش بسزايى دارد.