|
نظم در عبادت
براى مسلمانان، نماز صبح قرار داده شده تا همه پس از طلوع سپيده صبح از خواب برخيزند و در آغاز كار روزانه، رو به سوى خدا آورند.سپس با رسيدن خورشيد به وسط آسمان، دست از كار شسته رو به درگاه معبود آورند، مبادا كار روزانه آنان را از خدا غافل سازد. هنگام عصر و آغاز كار وتلاش بعد ازظهر نيز بايد دست نياز به آستان بى نياز دراز كنند سپس به كار معمول روزانه روى آورند. هنگام آغاز شب به عنوان سرفصل جديدى در شب و روز، بار ديگر به نماز (مغرب) مىايستند و در نهايت فعاليتهاى روزانه با گزاردن نماز عشا و سرساييدن در آستان ايزديكتا به خواب مىروند.به جا آوردن نمازهاى واجب شبانه روزى، نظم خاصّى به زندگى نمازگزار مىبخشد، بويژه اگر اين نمازها- باتأكيدى كه اسلام دارد- به جماعت خوانده شود.
به علاوه، هفته اى يك بار، همه اهل يك شهر به نقطه اجتماع، فراخوانى مىشوند تا همه با هم، مطابق برنامه مخصوصى از مسايل اجتماعى، سياسى، اخلاقى و حوادث هفته با خبر شوند و به ذكر و شكر الهى بپردازند.نمازهاى دو عيد بزرگ اسلامى- فطر و قربان- نيز به نوبه خود، دو فراخوانى عمومى است كه سالانه مسلمانان را براى دو اجتماع سياسى عبادى بزرگ گرد هم مىآورد و با نظم و شكوه خاصى برگزار مىشود و مسلمانان، رو به سوى خدا آورده، يكپارچه به ركوع و سجود و قيام و قعود مىپردازد.همچنين همه مسلمانان هر ساله با مشاهده هلال ماه مبارك رمضان، روزه مىگيرند و با ديدن هلال ماه شوال افطار مىكنند. آغاز و انجام روزه نيز، طلوع سپيده صبح و مغرب است كه دقيقهاى پس از آن و پيش از اين، خوردن و آشاميدن، حرام است، كه خود نظمى دقيق است.كنگره بزرگ و ساليانه «حج» نيز نمودار نظم زيباى اسلامى است؛ همه حاجيان بابستن «احرام» متحدّالشكل از «ميقات» به سوى «مكّه» حركت مىكنند، سپس با نظمّى خاصّ، طواف، نماز، سعى و تقصير به جاى مىآورند و «عمره» رابه پايان مىبرند. سپس با احرام بستن مجدّد راهى عرفات و مشعر مىشوند و با وقوف منظم در هر يك از آن سرزمينهاى مقدّس، به سوى مناحركت مىكنند و پس از انجام منظم اعمال مناو بيتوتهدر آنجا دوباره در ساعت معينّى از منا خارج مىشوند و طواف و سعى را نيز مجدّداً به همان ترتيب انجام مىدهند.
|