ج- ارزش عبادت‏
عبادت وبندگى در برابر پروردگار متعال، مايه پرهيزگارى و تقرّب به ذات اقدس الهى است. قرآن كريم مى‏فرمايد: «يا أَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّكُمُ الَّذى‏ خَلَقَكُمْ وَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ» «3»اى مردم پروردگارتان را كه شما و پيشينيانتان را آفريده بپرستيد، شايد با تقوا شويد.هر چه انسان در مسير عبادت خدا گام بردارد، نزد خدا وخلق محبوبتر و با ارزشتر مى‏شود. به عبارت ديگر، در جهان آفرينش، معيار ارزش گذارى مخلوقات، كرنش و عبادت است و هر چه انسان از راه عبادت، كوچكى و وابستگى خويش را به خداوند نشان دهد از عزّت و آزادگى‏ بيشترى برخوردار مى‏گردد. امام صادق عليه السلام فرمود: «امام حسين عليه السلام نزد يارانش آمد و فرمود: خداوند متعال، بندگان را جز براى اينكه او را بشناسند نيافريد، وقتى آنان خدا را شناختند او را مى‏پرستند و هر گاه او را بپرستند از پرستش ديگران بى‏نياز خواهند بود.» «1»بنابراين راز و ارزش عبادت در اين است كه انسان را از تمام مخلوقات خدابى‏نياز كرده، او را در اوج آزادگى و عزّت، وابسته به ذات مقدس خدا نگه مى‏دارد كه عين رستگارى است، چنان كه امير مؤمنان على عليه السلام عليه السلام فرمود: «الْعِبادَةُ فَوْزٌ» «2»عبادت فوز و رستگارى است.