خلاصه درس‏
خشوع به معناى آرام بودن و اظهار خضوع و افتادگى در مقابل ديگرى است و خشوع در عبادت به اين معناست كه با نهايت افتادگى و كوچكى، نسبت به عظمت وبزرگى خداوند اقرار بندگى كرده و در اطاعت و فرمانبردارى از او دريغ نورزيم. قرآن و روايات ائمه معصومين عليهم السلام در مورد اهميّت و لزوم خشوع در هنگام عبادات فراوان تأكيد كرده است. ارزش واقعى خشوع به هماهنگى قلب و اعضاى بدن است؛ چرا كه اگر غير از اين باشد بيان كننده نفاق در خشوع است و امامان معصوم، خود در نهايت خشوع به عبادت مى‏پرداختند و هميشه به ياد خدا بودن، گناه نكردن، به فكر قيامت بودن و راز و نياز با خدا و راههاى رسيدن به آن را معرفى كرده‏اند.گناه، غفلت از خدا و كارهاى لغو به عنوان موانع ايجاد خشوع در قلب و در عبادت مطرح گرديده است.