الف- عذاب برزخى‏
عذاب قبر، نتيجه سرپيچى از فرمان خدا و ترك عبادت است كه از لحظه ورود به قبر شروع مى‏شود و مأموران الهى، او رابه خاطر ترك عمل‏واجب شكنجه و عذاب مى‏كنند. امام صادق عليه السلام فرمود:
مرد نيكوكارى را در قبر نشاندند و به وى گفتند: به فرمان خدا تو را بايد صد تازيانه بزنيم، مرد گفت: من طاقت ندارم. فرشتگان مرتب كاهش مى‏دادند و او مى‏گفت: طاقت ندارم تا به يك تازيانه رسيد.گفتند: ديگر چاره‏اى نيست و از اين كمتر نخواهد شد. مرد پرسيد:اين عذاب را براى چه بر من روا مى‏داريد؟ گفتند: بدان جهت كه روزى بدون وضو نماز خواندى و ديگر اينكه بر ناتوانى گذشتى، و او را يارى ننمودى. پس تازيانه‏اى بر او زدند كه قبرش پر از آتش گشت. «1»