الف- عذاب برزخى
عذاب قبر، نتيجه سرپيچى از فرمان خدا و ترك عبادت است كه از لحظه ورود به قبر شروع مىشود و مأموران الهى، او رابه خاطر ترك عملواجب شكنجه و عذاب مىكنند. امام صادق عليه السلام فرمود:
مرد نيكوكارى را در قبر نشاندند و به وى گفتند: به فرمان خدا تو را بايد صد تازيانه بزنيم، مرد گفت: من طاقت ندارم. فرشتگان مرتب كاهش مىدادند و او مىگفت: طاقت ندارم تا به يك تازيانه رسيد.گفتند: ديگر چارهاى نيست و از اين كمتر نخواهد شد. مرد پرسيد:اين عذاب را براى چه بر من روا مىداريد؟ گفتند: بدان جهت كه روزى بدون وضو نماز خواندى و ديگر اينكه بر ناتوانى گذشتى، و او را يارى ننمودى. پس تازيانهاى بر او زدند كه قبرش پر از آتش گشت. «1»
|