آفت چيست؟
آفات، جمع آفت به معناى آسيب، بلا، زيان و هر چيزى كه مايه تباهى و فساد است، مى‏باشد. «1»
آفت هر پديده اى بستگى به نوع آن پديده و اجزاى تشكيل دهنده و شرايط آن دارد. آفت عبادت، گاهى يك جهت گيرى فكرى، گاه يك عمل اقتصادى، چرخش زبان، حالت دل، حركت دست و پا و هر چه كه بگونه اى به عبادت آسيب برساند، مى‏باشد.پيش از پرداختن به بيان آفتهاى عبادت، تذكر دو نكته، ضرورى است.
1- آنچه در اين درس به عنوان آفت بيان مى‏كنيم، در واقع به شرايط قبولى عبادت باز مى‏گردد نه به صحّت آن، يعنى از قبول شدن عبادت در درگاه خدا جلوگيرى مى‏كند و مانع اثر بخشى آن مى‏گردد، ولى مبطلات‏عبادت، كه در كتابهاى فقهى آمده است به شرايط صحّت آن مربوط است بدين مفهوم كه با اخلال در هر يك از آن شرايط، عبادت باطل مى‏شود و تكليف ساقط نمى‏گردد.
2- همه آفتها در آفت بودن شريكند؛ ليكن يك آفت ممكن است به همه عبادتها آسيب برساند و آفت ديگر به برخى از آنها.