ج- مصونيت در برابر گناه‏
اثر ديگر عبادت، محفوظ ماندن از گناهان است، چون انسان هر چه به خدا نزديك‏تر شود به همان مقدار از انحراف و گناه فاصله مى‏گيرد و وسوسه‏هاى شيطانى در او بى اثر خواهد بود. با توجه به اين حقيقت، قرآن مجيد مى‏فرمايد: «أَقِمِ الصَّلوةَ، إِنَّ الصَّلوةَ تَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ» «4»نماز را به پا دار، همانا نماز از زشتى و منكرات باز مى‏دارد.رسول خدا صلى الله عليه و آله درباره حجّ نيز چنين فرمود: «آيَةُ قَبُولِ الْحَجِّ تَرْكُ ما كانَ عَلَيْهِ الْعَبْدُ مُقيماً مِنَ الذُّنُوبِ» «1»نشانه قبولى حج، ترك گناهانى است كه تاكنون انجام مى‏داده است.خدا ضمن بيان داستان حضرت يوسف عليه السلام مى‏فرمايد: اين عبادت پاك و ايمان كامل او بود كه موجب شد او را از انحراف و آلوده شدن نجات دهيم: «كَذلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَ الْفَحْشاءَ إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الُمخْلَصينَ» «2»اين گونه (برهان خويش را به او نشان داديم تا) او را از گناه و بدى نجات دهيم، چرا كه او از بندگان مخلص ما بود.بدين معنا كه با عبادت وانجام واجبات و اخلاص كامل، شايستگى يافت كه از آلودگى گناه و ورود به معصيّت در امان بماند. «3»