اخلاق در حجّ‏
از جمله مسايلى كه در حجّ بر آن تأكيد شده، نيكوسازى رفتار فردى و اجتماعى است. اهميت اين موضوع به اندازه اى است كه در متن احكام حجّ و در قرآن كريم بدان تصريح شده است.حجّ گزار بايد از لحظه «احرام» تا پايان مراسم پرشكوه حج، از هرگونه كنش منفى در رفتار و گفتار خويش بپرهيزد و جز ياد خدا و سخن زيبا از او سر نزند.امام صادق از قول پدرش عليهما السلام چنين نقل مى‏كند: «لا يُعْبَأُ بِمَنْ يَؤُمُّ هذَا الْبَيْتَ اذا لَمْ يَكُنْ فيهِ ثَلاثُ خِصالٍ: خُلْقٌ يُخالِقُ بِهِ مَنْ صَحِبَهُ، اوْ حِلْمٌ يَمْلِكُ بِهِ غَضَبَهُ، اوْ وَرَعٌ يَحْجُزُهُ عَنْ‏مَحارِمِ اللَّهِ.» «1»به كسى كه آهنگ اين خانه (كعبه) مى‏كند، اگر سه خصلت در او نباشد اعتنايى نمى‏شود، 1- اخلاق نيكى كه با رفيقانش خوشرفتارى كند. 2- بردبارى‏اى كه با آن خشمش را كنترل كند. 3- ورعى كه او را از محرّمات الهى باز دارد.بنابراين ضرورت دارد كه زائر خانه خدا در كنشهاى مثبت و منفى خويش، در بعد فردى و اجتماعى، مراقب باشد كه مرتكب خلاف نشود، بامسؤولان ومأموران داخلى و خارجى، همسفران، حاجيان ساير كشورها، خدمه فرودگاه و منزل، رانندگان و ... رفتار خوش اسلامى‏داشته باشد، كسى را از خود نرنجاند، همدل و غمخوار ياران و مسلمانان باشد، بهداشت فردى و اجتماعى را مراعات كند، از هرگونه كمكى به همراهان دريغ نورزد.
امام زين العابدين عليه السلام با همه قدر و منزلتى كه داشت، در مسافرتها بطور ناشناس با قافله ها همراه مى‏شد و با آنان قرار مى‏گذاشت كه برخى نيازمنديهايشان را برآورده سازد. «2» امام صادق عليه السلام فرمود:در نصايح لقمان به پسرش آمده است: «هر گاه با گروهى همسفر شدى؛ در كارها زياد با آنان مشورت كن، بر روى آنان، فراوان لبخند بزن، در مورد زاد و توشه‏ات، سخاوتمند باش، هر گاه صدايت كردند، پاسخ گو، اگر به ياريت طلبيدند، بشتاب. پيوسته‏خاموش باش و زياد نماز بگذار. در شهادت به حق شركت كن. در حركت كردن با آنان موافقت كن، در انجام امور كوشا باش. اگر از تو وام خواستند به آنان بپرداز. حرف بزرگترها را بشنو و به درخواستشان پاسخ مثبت بده، ... فرزندم! براى هيچ كارى نماز را از اوّل وقت تأخير نينداز و آن را با جماعت بخوان ... تا آنجا كه امكان دارد، صدقه بده. هر چه مى‏توانى كتاب خدا را تلاوت كن، حتّى هنگام سوارى، تسبيح و دعا را فراموش مكن ....» «1»