د- كم شدن فاصله فقير و غَنى‏
احساس نياز و ندارى و چشيدن طعم گرسنگى و تشنگى و محروميت، حكمت ديگر روزه است. به اين معنا كه ثروتمندان مسلمان در طول سال، از نعمت و رفاه برخوردارند و هر زمان، هر چه اراده كنند، در اختيارشان قرار مى‏گيرد، ديگر چگونه به ياد محرومان باشند؟ و از كجا بفهمند كه «گرسنگى» چه دردى است؟ آنان بايد يك ماه با گرسنگى و تشنگى‏ دمساز شوند تا طعم تلخ آن را بچشند و دل رفاه زده آنان قدرى به حال محرومان بسوزد: از امام حسين عليه السلام پرسيدند: چرا خدا روزه را واجب كرده است؟ فرمود: «لِيَجِدَ الْغَنِىُّ مَسَّ الْجُوعِ فَيَعُودُ بِالْفَضْلِ عَلَى الْمِسْكينِ» «1»تا توانمند گرسنگى را لمس كند و مازاد برنياز را بر مستمند باز گرداند.