خدمتگزارى در نظام اسلامى‏
در نظام اسلامى مديريتها و مسؤوليتهاى سياسى- اجتماعى، امانت سنگينى بر دوش صاحبان آنهاست، نه اينكه طعمه و لقمه چرب و نرمى‏باشد، چنانكه امير مؤمنان عليه السلام به فرماندار آذربايجان نوشت: «... انَّ عَمَلَكَ لَيْسَ لَكَ بِطُعْمَةٍ وَ لكِنَّهُ فى‏ عُنُقِكَ امانَةٌ» «1»عمل (و حكمرانى)، طعمه و شكار تو نيست؛ بلكه امانت و سپرده‏اى در گردن توست.همه كسانى كه در جمهورى اسلامى، مسؤوليت دارند، بايد خود را مديون مردم دانسته، بلكه آنان را در مرتبه بالاتر و «ولى نعمت» خود حساب كنند و آزادى، استقلال و مقام خويش را مرهون كوشش آنان بدانند و همچون رهبر و بنيانگذار جمهورى اسلامى ايران، حضرت امام خمينى (ره) خود را خادم ملّت بدانند، چنان كه فرمود: «من خادم شما هستم، من خادم ملّت شما هستم. من آمده‏ام كه‏بزرگوارى شما را حفظ كنم. من آمده‏ام كه دشمنهاى شما را زمين بزنم. من آمده‏ام كه ملّت را يك ملّت مستقل كنم ....» «1»در جاى ديگر فرمود: «... به من اگر خدمتگزار بگويند، بهتر از اين است كه رهبر.» «2»و نيز فرمود:
«... حكومت اسلامى، حكومت خدمت است. پيغمبر اكرم (ص) با اينكه مقامش آن بود، ولى خدمتگزار بود، خدمت مى‏كرد.» «3»
مسؤولان مملكتى، ارگانها و نهادهاى انقلابى و همه كسانى كه در اين راستا مشغول خدمتند، بايد خود را موظف به انجام وظيفه و رفع گرفتاريهاى امت شهيد پرور و مظلوم دانسته، از دل و جان، به اصلاح امور آنان همّت گمارند، امكان ملاقات براى مطرح كردن دردها ومحروميتها و مشكلات را به آنان بدهند، با نهايت تواضع و خوشرويى با آنها برخورد نمايند و از صميم قلب بخواهند، كارشان را انجام دهند و از انداختن آنها به پيچ و خمها و كاغذ بازيهاى ادارى و معطّل كردن، ردّ كردن، جواب ندادن، سرگردان كردن و مشكل درست كردن براى آنان، سخت بپرهيزند و هرگز از خدمتگزارى به آنان خسته نشود.امام حسين عليه السلام، افراد خدمتگزار را تشويق كرده و توفيق رفع نيازهاى مردم را از جمله نعمتهاى الهى شمرده، مى‏فرمايد: «انَّ حَوائِجَ النَّاسِ الَيْكُمْ مِنْ نِعَمِ اللَّهِ عَلَيْكُمْ فَلا تَمُلُّوا النِّعَمَ» «1»
همانا نيازمنديهاى مردم به شما ازنعمتهاى خدابر شماست، بنابراين، ازاين نعمتها خسته نشويد.
لازم به ذكر است كه امروز در جامعه ما، اسلام و جمهورى‏اسلامى، حاكم است و همه كسانى كه در اين نظام، مشغول خدمت هستند، شغل، لباس و مسؤوليت آنان از نام اسلام و انقلاب اسلامى، مايه مى‏گيرد و مردم، اعمال، رفتار و برخوردهاى آنان را به پاى اسلام و جمهورى اسلامى مى‏گذارند. به همين جهت، همواره و بويژه در هنگام خدمت، بايد هوشيار و بيدار بوده، از رفتار و برخورد مغاير با اخلاق اسلامى بپرهيزند و در خدمتگزارى، موازين اخلاقى را مراعات نمايند.