الف- در دنيا
1- جرأت بر گناه: يكى ازآثار ترك نماز، جرأت پيدا كردن بر ساير گناهان است؛ بدين معنا كه انسان وقتى نماز را كه ستون دين به شمار مى‏آيد، ترك كند، ارتكاب گناهان ديگر برايش آسان مى‏شود. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «لا يَزالُ الشَّيْطانُ يَرْعَبُ مِنْ بَنى‏ آدَمَ ماحافَظَ عَلىَ الصَّلَواتِ الْخَمْسِ فَإِذا ضَيَّعَهُنَّ تَجْرُأُ عَلَيْهِ وَ أَوْقَعَهُ فِى الْعَظَائِمِ» «2»تا زمانى كه انسان نمازهايش را به جاآورد شيطان سراغ او نمى‏رود و هنگامى‏كه آنها راضايع كند (ترك كند)، شيطان بر او جرى شده، به گناهان بزرگ وادارش مى‏كند.حضرت على عليه السلام در نامه اى به محمّد بن ابى بكر مى‏نويسد: «... ثُمَّ ارْتَقِبْ وَقْتَ الصَّلاةِ، فَصَلِّها لِوَقْتِها ... فَمَنْ ضَيَّعَ الصَّلاةَ، فَإِنَّهُ لِغَيْرِها أَضْيَعُ ...» «1»سپس مراقب اوقات نماز باش، و آن را بموقع به جا آورد؛ زيرا كسى كه نماز را ضايع سازد، غير نماز (عبادت ديگر) را بيشتر ضايع مى‏كند.راز اين مطلب آن است كه نماز موجب تذكّر و توجّه به خداست وانسان را متوجه حضور در محضر الهى مى‏سازد و او را از گناهان باز مى‏دارد، در صورت ترك نماز، يادآور حضور و مراقبت خدا ومهار كننده گناهان وجود نخواهد داشت. به عبارت ديگر، مانع فعاليتهاى وسوسه گرانه شيطان و نفس امّاره برطرف مى‏شود و شيطان و نفس امّاره بر انسان چيره مى‏گردند و او را به گناهان ديگر مى‏كشانند.

2- ويرانى دين: نماز، تكيه گاه و اساس دين خدا راتشكيل مى‏دهد كه هر چه بهتر انجام پذيرد، ايمان انسان را قويتر خواهد كرد و اگر خللى در آن وارد شود، ستون دين را منهدم مى‏كند. پيامبر اكرم (ص) فرمود: «الصَّلاةُ عِمادُ الدّينِ، فَمَنْ تَرَكَ صَلاتَهُ مُتَعَمِّداً فَقَدْ هَدَمَ دينَهُ» «2»نماز، ستون وتكيه‏گاه دين‏است و كسى كه به عمد آن را ترك كند، دينش را ويران ساخته است.از اين رو، امام موحّدان، على عليه السلام ضمن سفارش به نماز، ضايع كننده‏ آن را از خود طرد كرده و فرموده است: «عَلَيْكُمْ بِالُمحافَظَةِ عَلى‏ أَوْقاتِ الصَّلاةِ فَلَيْسَ مِنّى‏ مَنْ ضَيَّعَ الصَّلاةَ» «1»برشما باد به پاس داشتن اوقات نماز، پس هر كس نماز را خراب كند از (زمره دوستان) من نيست.ترك نماز، گاهى به كفر و بى‏دينى مى‏انجامد، به عبارت ديگر، نماز مرز ميان اسلام و كفر است. رسول خدا (ص) فرمود: «ما بَيْنَ الْمُسْلِمِ وَ بَيْنَ أَنْ يَكْفُرَ إِلَّا أَنْ يَتْرُكَ الصَّلاةَ الْفَريضَةَ مُتَعَمِّداً أَوْ يَتَهاوَنَ بِها فَلا يُصَلّيها» «2»ميان مسلمان تا كافر شدنش فاصله‏اى نيست، جز ترك عمدى نماز واجب يا سستى در آن كه به نماز نخواندن بينجامد.امام باقر عليه السلام فرمود: «رسول خدا (ص) در مسجد نشسته بود كه مردى وارد شد و به نماز ايستاد، ولى ركوع و سجودش را ناقص انجام داد. حضرت با ديدن او فرمود: همچون كلاغ بر زمين نوك مى‏زند؛ اين شخص اگر در اين حالت بميرد، به دين من از دنيا نرفته است.» «3»

3- از دست‏دادن شخصيت‏اجتماعى: ازديگر آثار زيانبار ترك‏نماز و سبك‏شمردن آن، منفور شدن درجامعه است؛ يعنى تارك‏نماز يا سبك‏شمارنده آن ارزش وشخصيت اجتماعى خويش را از دست مى‏دهد و مسلمانان با ديده نفرت به او مى‏نگرند، تا جايى كه به گفته امام‏باقر عليه السلام:
«رسول خدا (ص) با همسايگان مسجد شرط كرد به نماز جماعت حاضر شوند و متخلّفان را تهديد كرد كه خانه هايشان را آتش خواهد زد.» «1»امام صادق عليه السلام در مورد انتخاب دوست و همنشين فرمود: «اخْتَبِروُا إِخْوانَكُمْ بِخَصْلَتَيْنِ، فَإِنْ كانَتا فيهِمْ وَ إِلَّا فَاعْزُبْ، ثُمَّ اعْزُبْ: مُحافَظَةً عَلَى الصَّلَواتِ فى‏ مَواقيتِها وَ الْبِرَّ بِالْإِخْوانِ فِى الْعُسْرِ وَ الْيُسْرِ» «2»دوستان و برادران خود را با داشتن دو صفت انتخاب كنيد وگرنه آنها را رها كنيد و از آنان دورى گزينيد: اول مراقب برنماز دراوقات مخصوص آن و دوم نيكى كردن به‏برادران درسختى و راحتى.

4- زندگى سخت: سختى زندگى و آميخته شدن با مشكلات روحى و روانى از ديگر پيامدهاى ترك نماز و سبك شمردن آن است. كسى كه رابطه‏اى باخدا نداشته باشد، روشن است كه از رحمت و الطاف الهى به دور خواهد بود. قرآن مجيد مى‏فرمايد: «أَقِمِ الصَّلوةَ لِذِكْرى‏» «3»نماز را براى ياد من به پاى دار.درآيه ديگر مى‏فرمايد: «وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرى‏ فَإِنَّ لَهُ مَعيشَةً ضَنْكاً» «1»هر كس از ياد من رويگردان شود زندگى برايش سخت و ناگوار خواهد بود.در اين راستا، روايتى ازرسول خدا صلى الله عليه و آله نقل مى‏كنيم كه زندگى سخت و ناگوار را تشريح ميكند. «مَنْ تَهاوَنَ بِصَلاتِهِ ... يَرْفَعُ اللَّهُ الْبَرَكَةَ مِنْ عُمْرِهِ وَ مِنْ رِزْقِهِ ...وَ كُلُّ عَمَلٍ يَعْمَلُهُ لا يُوجَرُ عَلَيْهِ وَ لا يُرْتَفَعُ دُعائُهُ إِلَى السَّماءِ وَ لَيْسَ لَهُ حَظٌّ فى‏ دُعاءِ الصَّالِحينَ وَ يَمُوتُ ذَليلًا وَ جائِعاً وَعَطْشاناً ...» «2»كسى كه نماز را سبك شمارد ... خداوند بركت از عُمر و روزى او برمى‏دارد و هرعملى انجام دهد پاداشى نمى‏برد، دعايش به آسمان بالا نمى‏رود، از دعاى نيكوكاران بهره‏اى نمى‏برد و با ذلت و خوارى و گرسنگى و تشنگى مى‏ميرد.

5- چهره منفور: همچنين رسول گرامى اسلام، زشتى چهره و منفورى آن را نتيجه سبك شمردن نماز دانسته، مى‏فرمايد: «... يَمْحُوا اللَّهُ تَعالى‏ سيماءَ الصَّالِحينَ مِنْ وَجْهِهِ ...» «3»خداوند سيماى نيكوكاران را از چهره او (سبك شمارنده نماز) محو مى‏كند.