الف- ضرورت حضور
قرآن مجيد با تعابير گوناگونى از مردم مىخواهد كه در همه صحنههاى اجتماعى حضور فعّال داشته باشند، از جمله مىفرمايد: «يا ايُّهَاالَّذينَ امَنُوا كُونُوا قَوَّامينَ بِالْقِسْطِ شُهَداءَلِلَّهِ» «1»اى مؤمنان، كاملًا به عدالت، قيام كنيد و براى خدا شهادت دهيد. «يا ايُّهَاالَّذينَ امَنُوااتَّقُوااللَّهَ وَ كُونُوا مَعَالصَّادِقينَ» «2»اى كسانى كه ايمان آوردهايد، تقواى الهى پيشه كنيد و با صادقان باشيد.در آخر سوره فتح (48) نيز پيروان واقعى پيامبر صلّىالله عليه و آله را به مزرعهاى سرسبز تشبيه مىكند كه دائم در حال جوانهزدن و رشد و نمو است و ضمن بالندگى و پايندگى، سبب خشم كفّار مىگردند. چنان كه در آيه 60 سوره انفال (8) نيز ضمن دستور آمادگى رزمى، مسلمانان را از دشمنان پيدا و پنهان، بر حذر مىدارد.پيام مشترك آيات ياد شده و مانند آن، حضور دائمى مسلمانان در صحنههاى گوناگون سياسى- اجتماعى است، همانگونه كه در آيه 110 سوره آل عمران (3)- كه امّت اسلامى را با وصف «بهترين امّت مىستايد- بر حضور در صحنه فرهنگى، تصريح دارد.بر اين اساس، لازمه ايمان به خدا، هشيارى، بيدارى و حضور مستمّر مسلمانان در صحنههاى گوناگون اجتماعى، سياسى، نظامى و نصرت و پشتيبانى رهبر و مسؤلان مملكت در امور جارى در حد توان است و به هيچ روى نبايد مورد مسامحه و اهمال قرار گيرد، گر چه در برخى موارد به جانبازى و شهادت نيز بينجامد؛ حضرت امام حسين عليهالسلام پيرامون اوضاع زمان خويش مىفرمايد: «... الا تَرَوْنَ انَّ الْحَقَّ لايُعْمَلُ بِهِ و انَّ الْباطِلَ لايُنْتَهى عَنْهُ لِيَرْغَبِالْمُؤْمِنُ فى لِقاءِاللَّهِ ...» «1»آيا نمىبينيد كه حق اجرا نمىگردد و جلو باطل، سد نمىشود؟ در چنين وضعى، مؤمن بايد مشتاق (مرگ و) ديدار خدا باشد.
|