|
ب- عدالت اجتماعى
تبعيض، حقكشى و ستم، زمينه كينهتوزى و بدبينى را در جامعه فراهم مىسازدو به دشمنى و تفرقه مىانجامد و در عوض، گسترش عدالت، سبب نزديكتر شدن دلها و اطمينان و خوشبينى مردم نسبت به مسؤولان مىشود، زيرا عدالت از يكسو بطور عام و فراگير امور كشور را سامان مىدهد و به تعبير امام على عليهالسلام: «كَفى بِالْعَدْلِ سائِساً» «1»دادگرى براى سياستگذارى، كافى است.و از سوى ديگر به خاطر جذبهاى كه دارد، دلها را به دور خويش گرد مىآورد. همان امام فرمود: «الْعَدْلُ مَأْلُوفٌ وَالْهَوى عَسُوفٌ» «2»عدالت، الفت پذير است و هوا و هوس، نفرتانگيز.
|