طرح و بحث‏
در زندگى اجتماعى، بطور طبيعى، عدّه‏اى از نعمتهايى چون؛ مال و منال، جاه و مقام، زيبايى و كمال و ... برخوردارند و برخى نيز از چنين مواهبى، كم‏بهره يا محرومند؛ دسته نخست، همواره درصدد حفظ و افزايش داشته‏هاى خويشند و گروه دوّم در تكاپوى به دست آوردن آن، و همين تلاش و تكاپو و محدوديت نعمتها دنيا را «دار تزاحم» كرده و اين تزاحم، سبب كينه و دشمنى و پيكار و كشتار در ميان انسانها گشته ودرد كشنده وفراگيرى است كه همواره بشريت را رنج داده و شيرينى زندگى بى‏دغدغه را در كام او تلخ كرده است و همين موضوع مى‏تواند انگيزه آن شود تا سياستمداران خردمند را برآشوبد كه اين درد مزمن را درمان كنند و پيكر رنجور جامعه بشرى را از آن نجات دهند و او را از دوزخ التهاب و كشمكش خارج ساخته، به بهشت امن و آرامش در آورند و به همين سبب، ايجاد انس و الفت و تقويت روح همبستگى و زندگى مسالمت آميز از اصول و ارزشهاى والاى اخلاق سياسى است و نبايد از هيچ كوششى در جهت تحكيم آن دريغ كرد.