2- حفظ استقلال‏
آرمان و عقيده، بر اساس اتحاد و يكدلى است و پيروان اسلام با آرمان توحيدى، جامعه متّحد و منسجمى را تشكيل مى‏دهند و تولّى، پشتوانه اين وحدت است، چنان كه‏ تبرّى، رادار هشدار دهنده‏اى است كه هر گونه فعل و انفعال خصمانه را شناسايى و مسلمانان را نسبت به خنثى‏سازى آن كمك مى‏كند و بدين سان، استقلال مادى و معنوى آنان خدشه ناپذير مى‏گردد.اهميّت اين بند، زمانى بيشتر نمايان مى‏شود كه بدانيم مخالفان اسلام همواره، در ستيز با مسلمانان متّحد بوده و هيچ اختلافى ندارند: «يا ايُّهَاالَّذينَ امَنُو لاتَتَّخِذُواالْيَهُودَ وَالنَّصارى اوْلِياءَ بَعْضُهُمْ اوْلِياءُ بَعْضٍ ...» «1»اى مؤمنان، يهود و مسيحيان را ولىّ (و دوست و ياور) خود انتخاب نكنيد، آنها اولياى يكديگرند.اين موضوع، از صدراسلام تازمان معاصر، همچون جنگ احزاب، جنگ بين‏الملل‏اوّل، انقلاب اسلامى و ... بارهاو بارها تجربه شده كه نامسلمانان، على‏رغم همه اختلافاتى كه دارند، هنگام رويارويى با اسلام، اختلافات خويش را فراموش كرده، يكپارچه برضد مسلمانان قيام مى‏كنند و اين خود بهترين انگيزه براى تبرّى مسلمانان از آنها و اتحادو يكپارچگى در ميان خويش است.