3- صبر و استقامت
«صبر» در فارسى، مرادف شكيبايى، خويشتندارى، دوام و ثبات است «1» و راغب اصفهانى آن را چنين شرح كرده است: «صبر، واداشتن نفس است به آنچه كه مقتضاى دين و خرد است و نگهدارى آن است از آنچه كه شرع و عقل آن را نمىپسندند.» «2»مفهوم صبر، عام و فراگير است و در همه زواياى زندگى انسان، جريان دارد و طبيعى است كه وادى سياست را نيز در بر مىگيرد، ولى خواجهنصيرالدين طوسى (ره) تعبير زيبايى در مورد صبر به كار برده كه بيش از آنكه صبر اخلاقى فردى را در نظر آورد، «صبر سياسى» را مورد عنايت قرار مىدهد. او مىنويسد: «الصَّبْرُ ارْبَعَةُ اشْياءٍ؛ ثَباتٌ وَ كَفٌّ وَ احْتمالٌ وَ اقْدامٌ» «3»صبر از چهار عنصر تشكيل يافته است: پايدارى، خويشتن دارى، تحمل و اقدام.كه اين عناصر چهارگانه هريك به سهم خود يك مسؤول يا سياستمدار را يارى مىرساند و از تنگناهاى كار اجرايى و سياسى مىرهاند.
|