محكوميت شديد متجاوز
به همان نسبت كه تعدّى به حقوق ديگران، زشت و نكوهيده است، متجاوز نيز مورد شديدترين سرزنشها و محكوميت قرار گرفته؛ تا از يكسو، انسانها به حقوق شرعى، قانونى و عرفى خويش قانع باشند و درصدد تجاوز به حقوق ديگران برنيايند و از سوى ديگر، گرفتاران در دوزخ تجاوز، لحظه‏اى به خود آيند و به نابكارى خويش، بينديشند و در اسرع وقت از آن دست بكشند و خود را نجات دهند.قرآن مجيد مى‏فرمايد: «... لا تَعْتَدُوا انَ‏اللَّهَ لايُحِبُ‏الْمُعْتَدينَ» «2»تجاوز نكنيد كه خداوند متجاوزان را دوست ندارد.مؤمن خردمند مى‏داند كه اگر دوستى و عنايت خدا را از دست بدهد، گر چه همه عالم را هم به كف آورد، در نهايت سودى نخواهد برد و هرچه در وادى ستم و تجاوز، ره بپويد در واقع، در باتلاق بدبختى خود دست و پا زده و فرجامى بس تيره و تار در انتظارش خواهد بود و گام زدن در حريم حقوق ديگران، در حقيقت، لگد زدن به بخت و سرنوشت خويش است. از اين رو، رسول خدا صلّى الله عليه و آله فرمود: «... انَّهُ ما ظَفَرَ بِغُنْمٍ مَنْ ظَفَرَ بِظُلْمٍ، انَ‏الْمَظْلُومَ يَأْخُذُ مِنْ دينِ‏الَّظالِمِ اكْثَرَ مِمَّا يَأْخُذُالظَّالِمُ مِنْ دُنْياه، انَّهُ لا يُحْصَدُ مِنَ‏الْمُرِّ حُلْوٌ وَ لا مِنَ‏الْحُلْوِ مُرٌّ ...» «1»كسى كه با ستم بر چيزى دست يابد، سودى نمى‏برد؛ آنچه مظلوم از دين (و معنويت) ظالم مى‏گيرد، بيش از مادياتى است كه ستمگر از ستمديده مى‏ستاند، چرا كه از (درخت تلخ (ميوه) شيرين و از (درخت شيرين (ميوه) تلخ به دست نمى‏آيد.اميرمؤمنان صلوات الله عليه نيز وجدان انسانى را مخاطب قرار داده، مى‏فرمايد: «... ايُّهَاالنَّاسُ انَ‏السِّباعَ هِمَّتُهَاالتَّعَدى ...» «2»اى مردم! همّ و غمّ درندگان، تعدّى و تجاوز است.
قرار دادن انسان در برابر حيوان و برشمردن يكى از ويژگيهاى حيوان، گوياى آن است كه انسان نبايد هرگز گرد تجاوز و تعدّى بگردد و گرنه از مرز انسانيت عبور كرده، وارد وادى حيوانيت شده است! از اين رو، امام باقر عليه‏السلام، ساحت پاك مؤمن را از آلودگى به اين پليدى منزّه دانسته، مى‏فرمايد: «انَّمَاالْمُؤْمِنُ الَّذى‏ ... اذا قَدَرَ لَمْ تُخْرِجْهُ قُدْرَتُهُ الىَ‏التَّعَدّى‏ الى‏ ما لَيْسَ لَهُ بِحَقٍّ» «3»همانا مؤمن كسى است كه وقتى قدرت پيدا كرد، قدرتش او را به تجاوز به ناحق نكشاند.سرانجام، متجاوز از سوى قرآن به عذاب دردناك، تهديد شده است: «... فَمَنِ‏اعْتَدى بَعْدَ ذلِكَ فَلَهُ عَذابٌ اليمٌ» «4»كسى كه بعد از آن (حكم خدا) تجاوز نمايد، عذاب دردناكى خواهد داشت.