5- خيانت ناموسى‏
در قاموس قرآن، هرگونه انديشه و نظر شهوت‏آلود نسبت به غير همسر- اعم از محرم و نامحرم- خيانت ناموسى شمرده شده، خواه از سوى مرد انجام شود، خواه از سوى زن. از نظر اسلام، تنها همسران هستند كه حق كامجويى از همسران شرعى خويش را دارند و خارج از محدوده زناشويى شرعى، هرگونه لذّتجويى از ديگران ممنوع و خيانت است.حضرت يوسف عليه‏السلام، پس از آنكه در برابر خواسته‏هاى خائنانه همسر عزيز مصر و زنان دربار، مردانه مقاومت كرد، به جرم بى‏گناهى به زندان افتاد! پس از سالها كه پادشاه مصر خواست او را آزاد كند، يوسف (ع) براى خروج از زندان شرط كرد كه پادشاه قضيه زليخا و دست بريدن زنان دربار را نخست روشن كند، سپس او از زندان‏ خارج شود، براى اينكه به عزيز و مردم مصر و تاريخ بفهماند كه دل و دامان يوسف هرگز آلوده به خيانت نگشته است: «ذلِكَ لِيَعْلَمَ انّى‏ لَمْ اخُنْهُ بِالْغَيْبِ وَ انَ‏اللَّهَ لا يَهْدى كَيْدَالْخائِنينَ» «1»اين (پرس و جو از زنان و زليخا) بدان خاطر است كه (عزيز مصر) بداند من در نهان به او خيانت نكرده‏ام و خدا نيز نقشه خائنان را به ثمر نمى‏رساند.شعاع خيانت ناموسى ممكن است از محدوده شخصى خارج شود و جنبه عمومى به خود بگيرد، در اين صورت، جرم و جنايت آن شخص به موازى خيانتى كه انجام مى‏دهد، گسترش مى‏يابد و در گناه همه كسانى كه در دام اين خيانت گرفتار شوند، شريك است. بنابراين، تهيه فيلم و رمّان، چاپ كتاب، مجلّه و عكسهاى مستهجن، توليد لباسهاى جلف و تحريك آميز، تكثير و خريد و فروش نوار و ديسكتهاى مبتذل، داير كردن كلوپ و پارتى و انحراف دختران و پسران بى‏گناه و ... كه در قالب تهاجم يا شبيخون فرهنگى، خودنمايى مى‏كند و امنيت و عفّت مسلمانان را نشانه مى‏رود، از خيانتهاى عمومى ناموسى است و خداوند اين گونه خيانتها را نخواهد بخشيد.