5- خيانت ناموسى
در قاموس قرآن، هرگونه انديشه و نظر شهوتآلود نسبت به غير همسر- اعم از محرم و نامحرم- خيانت ناموسى شمرده شده، خواه از سوى مرد انجام شود، خواه از سوى زن. از نظر اسلام، تنها همسران هستند كه حق كامجويى از همسران شرعى خويش را دارند و خارج از محدوده زناشويى شرعى، هرگونه لذّتجويى از ديگران ممنوع و خيانت است.حضرت يوسف عليهالسلام، پس از آنكه در برابر خواستههاى خائنانه همسر عزيز مصر و زنان دربار، مردانه مقاومت كرد، به جرم بىگناهى به زندان افتاد! پس از سالها كه پادشاه مصر خواست او را آزاد كند، يوسف (ع) براى خروج از زندان شرط كرد كه پادشاه قضيه زليخا و دست بريدن زنان دربار را نخست روشن كند، سپس او از زندان خارج شود، براى اينكه به عزيز و مردم مصر و تاريخ بفهماند كه دل و دامان يوسف هرگز آلوده به خيانت نگشته است: «ذلِكَ لِيَعْلَمَ انّى لَمْ اخُنْهُ بِالْغَيْبِ وَ انَاللَّهَ لا يَهْدى كَيْدَالْخائِنينَ» «1»اين (پرس و جو از زنان و زليخا) بدان خاطر است كه (عزيز مصر) بداند من در نهان به او خيانت نكردهام و خدا نيز نقشه خائنان را به ثمر نمىرساند.شعاع خيانت ناموسى ممكن است از محدوده شخصى خارج شود و جنبه عمومى به خود بگيرد، در اين صورت، جرم و جنايت آن شخص به موازى خيانتى كه انجام مىدهد، گسترش مىيابد و در گناه همه كسانى كه در دام اين خيانت گرفتار شوند، شريك است. بنابراين، تهيه فيلم و رمّان، چاپ كتاب، مجلّه و عكسهاى مستهجن، توليد لباسهاى جلف و تحريك آميز، تكثير و خريد و فروش نوار و ديسكتهاى مبتذل، داير كردن كلوپ و پارتى و انحراف دختران و پسران بىگناه و ... كه در قالب تهاجم يا شبيخون فرهنگى، خودنمايى مىكند و امنيت و عفّت مسلمانان را نشانه مىرود، از خيانتهاى عمومى ناموسى است و خداوند اين گونه خيانتها را نخواهد بخشيد.
|