3- خيانت سياسى‏
منظور از خيانت سياسى، ناديده گرفتن اصول سياسى اسلام، انقلاب و جمهورى اسلامى، پشت كردن به ملّت، تبانى و بده بستان با دشمنان آنها، جاسوسى به سود بيگانگان، گام برداشتن برخلاف مصالح ملّى و دينى و مانند آن است.كسى كه در هر يك از پستهاى سياسى مملكت اسلامى قرار مى‏گيرد، در واقع، با خدا، پيامبر (ص)، رهبر و ملّت، پيمان بسته كه با تمام توان خويش در جهت شكوفايى، پويايى، توسعه و ترقى، استقلال و آزادى مملكت بكوشد و اصول سياسى، قانونى و انقلابى را اجرا نمايد، خواه مانند رئيس‏جمهورو نمايندگان مجلس، چنين سوگندى را ياد كند يا بدون سوگند، پستى را بپذيرد. كمترين سهل‏انگارى در اجراى اصول ياد شده يا خداى ناكرده زير پانهادن يكى از آنها، خيانتى مسلّم و گناهى نابخشودنى است كه‏ متأسفانه اسلام، در طول تاريخ 14 قرنه خويش، ضربه‏هاى سنگينى از چنين خائنانى خورده كه صفحات تاريخ را چون روى خويش، سياه كرده‏اند، به عنوان نمونه:
- پس از توطئه منافقانه معاويه و عمروعاص، در جنگ صفّين و پايان تأسف بار آن با حَكَميت، عدّه‏اى ساده لوح، شخص ابلهى چون ابوموسى اشعرى را به عنوان نماينده، بر امام على عليه‏السلام تحميل كردند تا در مذاكرات به اصطلاح صلح، با عمروعاص- نماينده معاويه- به گفتگو و عقد قرارداد بپردازد. اميرمؤمنان (ع) و ياران زيرك و دلسوخته او- كه چاره‏اى جز قبول اين تحميل نداشتند- هشدارها و نصايح گوناگونى بدرقه ابوموسى- كه عازم محل مذاكره بود كردند، ولى آن نابخرد در نهايت، اصول مسلّم اسلام- از جمله اصل ولايت- و نيز آن هشدارها و نصايح را ناديده گرفت و به خلع امام (ع) از خلافت، رأى داد! «1»
- تاريخ پرفراز و نشيب انقلاب اسلامى نيز خيانتهاى مخالفان اسلام و انقلاب را به ياد دارد، مانند خيانت طيف ليبرالها در دولت موقّت، خيانت بنى‏صدر كه عاليترين پست سياسى جمهورى اسلامى را تصاحب كرده بود، جاسوسى و خودفروشى گروهكهاى معاند چون، منافقين، فرقان، پيكار، فدايى خلق، خلق مسلمان و ... كه با همه پراكندگى و تضادّى كه با يكديگر داشتند، در يك نقطه تشريك مساعى مى‏كردند و آن ضدّيت با نظام جمهورى اسلامى و خيانت به آرمانهاى امام امت و انقلاب بود.- در جهان معاصر از خائنانى چون انورسادات، عرفات و ... مى‏توان نام برد كه يكى با رفتن به «كمپ ديويد» و امضاى قرارداد ننگين صلح با اسرائيل، سدّ تحريم سياسى- اقتصادى جهان اسلام عليه صهيونيستهاى غاصب را شكست و به جاى خدمت به خدا و مسلمانان، به استكبار و اسرائيل خدمت كرد و نهايت جسارت و خيانت را مرتكب شد كه به تعبير امام جواد عليه‏السلام:
«كَفى بِالْمَرْءِ خِيانَةً انْ يَكُونَ اميناً لِلْخَوَنَةِ» «2» در خيانت شخص همين بس كه امين خائنان باشد.ديگرى نيز با خاتمه دادن به مبارزه با اسرائيل، فداكاريهاى نيم قرنِ مبارزان و شهيدان فلسطينى را جلو پاى جلّادان اسرائيل، قربانى كرد و خطّ خائنانه سادات معدوم را تكميل نمود.امام على عليه السلام، خيانت سياسى را زشت‏ترين نوع خيانت دانسته، مى‏فرمايد: «انَّ اعْظَمَ الْخِيانَةِ خِيانَةُ الْامَّةِ وَافْضَحُ‏الغِشِّ غِشُ‏الْائِمَّةِ» «1»بزرگترين خيانت، خيانت به ملّت و رسواترين دغلبازى، دغلبازى با پيشوايان است.چنان كه خائنان را پست‏ترين مردم شمرده و فرموده است: «شَرُّالنَّاسِ مَنْ لا يَعْتَقِدُالْامانَةَ وَ لا يَجْتَنِبُ‏الْخِيانَةَ» «2»بدترين مردم كسى است كه پايبند به امانت نباشد و از خيانت نپرهيزد.گفتنى است كه افشاى اسناد و اطلاعات محرمانه نيز در زمره خيانت سياسى قرار دارد و بشدّت مورد نهى و نكوهش قرار گرفته است. رسول خدا صلّى الله عليه و آله مى‏فرمايد: «افْشاءُ سِرِّ اخيكَ خِيانَةٌ فَاجْتَنِبْ ذلِكَ» «3»افشاى راز برادرت، خيانت است، از آن بپرهيز.