5- ورود به دوزخ
با توجه به آنچه گذشت، ترديدى باقى نمىماند كه حيلهگر جز مسير دوزخ را طى نمىكند و مكّارى و پيمانشكنيهاى او، آتشى جاويد و فراگير خواهد شد كه تا ابديت، دامنگير جانش مىشود. حضرت على (ع) با معرفى معاويه- به عنوان جرثومه نيرنگ و تباهى- فرجام ننگين غدّارى راچنين ترسيم مىكند: «وَاللَّهِ ما مُعاوِيَةُ بِادْهى مِنّى وَلكِنَّهُ يَغْدِرُ وَيَفْجُرُ وَ لَوْلا كِراهِيَّةُالْغَدْرِ لَكُنْتُ مِنْادْهَىالنَّاسِ وَلكِنْ كُلُّ غَدْرَةٍ فَجْرَةٌ وَكُلُّ فَجْرَةٍ كَفْرَةٌ وَلِكُلِّ غادِرٍ لِواءٌ يُعْرَفُ بِهِ يَوْمَالْقِيامَةِ» «1»به خدا سوگند، معاويه از من زيركتر نيست، ولى او حيله گرى مىكند و عصيان مىورزد و اگر زشتىِ حيله گرى نبود، من زيركترين مردم بودم، ليكن، هر حيلهاى گناه است و هر گناهى نافرمانى و هر حيله گرى، پرچمى دارد كه روز قيامت بدان شناخته مىشود!روشن است كه پرچم اينگونه تبهكاران حيلهگر، نشانه ورود آنها به دوزخ است، چنان كه قرآن مجيد مىفرمايد: «.. سَيُصيبُالَّذينَ اجْرَمُوا صَغارٌ عِنْدَاللَّهِ وَ عَذابٌ شَديدٌ بِما كانُوا يَمْكُرُونَ» «2»بزودى كسانى كه مرتكب گناه شدند، در برابر نيرنگى كه به كار مىبرند، گرفتار حقارت در پيشگاه خدا و عذاب شديد خواهند شد.
|