4- ورود به دوزخ‏
منافق با كردار زشت خويش، فرجام خود را تباه كرده و با تعمّد و آگاهى، درهاى رحمت الهى را در دو سرا به روى خود بسته است. چنين موجودى كه جرثومه زشتى و تباهى گشته، لياقت ورود به بهشت برين را ندارد و بناچار بايستى در دوزخ گناه و پليدى اسكان يابد، از اين رو منافقان و همزادشان- كافران- پيشاپيش، نويد ورود به دوزخ را دريافت مى‏كنند:
«وَ عَدَ اللَّهُ الْمُنافِقينَ وَالْمُنافِقاتِ وَالْكُفَّارَ نارَ جَهَنَّمَ خالِدينَ فيها هِىَ حَسْبُهُمْ وَلَعَنَهُمُ‏اللَّهُ وَ لَهُمْ عَذابٌ مُقيمٌ» «1»خداوند به مردان و زنان منافق و كافران، وعده آتش دوزخ داده كه در آن جاويدانند، دوزخ براى آنها بس است! و خدا لعنتشان كرده و برايشان عذابى مدام است.