|
انواع شايعات
شايعه ممكن است:
- فردى يا اجتماعى باشد.
- محور آن، شايعه ساز يا دشمنانش باشند.
- حيطه كاربرد آن، اخلاقى، سياسى، اقتصادى، نظامى، اجتماعى و مانند آن باشد كه نمونههايى را در زير مىخوانيم.
- مشركان مكّه براى مقابله با دين مقدس اسلام، بويژه قرآن، شايع كردند كه آنچه پيامبر صلّىالله عليه و آله به عنوان وحى و كلام خدا مطرح مىكند، ساخته و پرداخته دو غلام مسيحى به نامهاى «يسار» و «خير» است كه خارجى هستند و مطالبى را از كتابى كه همراه دارند، به محمّد (ص) القا مىكنند و او به نام وحى و قرآن، منتشر مىسازد! «1»
- شيطان در جنگ احد، به منظور تضعيف روحيه مسلمانان، شايع كرد كه پيامبر (ص) كشته شده است. «2»
- پس از كشتهشدن عثمان، عبيداللّه پسرعمر- خليفه دوم- به شام، نزد معاويه رفت.
معاويه- براى بهرهبردارى از خون عثمان و كسب دستاويزى عليه امام على عليهالسلام- عبيداللّه را وادار كرد تا به منبر رود و شايع كند كه اميرمؤمنان (ع) در كشتن عثمان نقش داشته است. «3» چنان كه مزدوران معاويه و عناصر سستايمان در ميان ياران امام حسن مجتبى (ع) شايع كردند كه آن حضرت قصد سازش با معاويه را دارد وبدين ترتيب اسباب فروپاشى انسجام جبهه امام را فراهم ساختند. «4»
- زمانى كه حضرت امام خمينى (ره) در پاريس به سر مىبرد و انقلاب اسلامى مىرفت تا آخرين مقاومت تفالههاى رژيم منحوس پهلوى را در هم بشكند، عناصر ضدّانقلاب شايع كردند كه آن حضرت با بختيار- آخرين نخستوزير شاه خائن- تفاهم كرده و حتى قرار است بزودى با يكديگر ملاقات كنند! «5»
|