مفاسد سعايت‏
سلامت، امنيّت، استوارى و پويايى جامعه انسانى- اسلامى بر بنيادهاى اخلاقى بنا شده و هرقدر آن بنيادها صدمه ببيند، بناى جامعه متزلزل مى‏گردد. انسان، با ماهيّت انسانى خويش با خدا پيمان بسته كه نسبت به اين بنياد و بنا، متعهد باشد و هر دو را پاس دارد و پيوند ميان آنها را نگسلد و هر كس برخلاف اين پيمان عمل كند، در بازار هستى،
ورشكسته گشته است. قرآن مجيد، اين حقيقت را چنين بيان مى‏كند: «الَّذينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَاللَّه مِنْ بَعْدِ مِيثاقِهِ وَ يَقْطَعُونَ ما امَرَاللَّهُ بِهِ انْ يُوصَلَ وَ يُفْسِدوُنَ فى‏الْارْضِ اولئِكَ هُمُ‏الْخاسِرُونَ» «1»كسانى كه پيمان خدا را پس از بستن، مى‏شكنند و آنچه را كه خدا دستور به پيوستگى آن داده، قطع مى‏نمايند و در زمين فساد مى‏كنند، اينان زيانكارانند.
برخى از زيانهاى جبران ناپذير سعايت به قرار زير است: