مفاسد سعايت
سلامت، امنيّت، استوارى و پويايى جامعه انسانى- اسلامى بر بنيادهاى اخلاقى بنا شده و هرقدر آن بنيادها صدمه ببيند، بناى جامعه متزلزل مىگردد. انسان، با ماهيّت انسانى خويش با خدا پيمان بسته كه نسبت به اين بنياد و بنا، متعهد باشد و هر دو را پاس دارد و پيوند ميان آنها را نگسلد و هر كس برخلاف اين پيمان عمل كند، در بازار هستى،
ورشكسته گشته است. قرآن مجيد، اين حقيقت را چنين بيان مىكند: «الَّذينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَاللَّه مِنْ بَعْدِ مِيثاقِهِ وَ يَقْطَعُونَ ما امَرَاللَّهُ بِهِ انْ يُوصَلَ وَ يُفْسِدوُنَ فىالْارْضِ اولئِكَ هُمُالْخاسِرُونَ» «1»كسانى كه پيمان خدا را پس از بستن، مىشكنند و آنچه را كه خدا دستور به پيوستگى آن داده، قطع مىنمايند و در زمين فساد مىكنند، اينان زيانكارانند.
برخى از زيانهاى جبران ناپذير سعايت به قرار زير است:
|