|
3- سعايت
«سعايت» همان سخنچينى و بدگويى از كسى است نزد ديگران (و بيشتر نزد صاحب منصبان) براى تخريب شخصيت فرد سعايت شده و خودشيرينى.اين رذيله اخلاقى از آفات متعدّد زبان است (گر چه با نوشتن و اشاره نيز انجام مىگيرد) منشأ آن مىتواند قوّه خشم و شهوت باشد كه با برانگيختن خودخواهى، كينهتوزى، جاهطلبى، انتقام و ... فرد را به چنين رذيلهاى وادار مىكند.
|