پيوستگى ايمان و قانون‏
با توجه به آنچه ياد شد، قوانين خرد و كلان اسلامى با ايمان افراد جامعه گره خورده و هر مؤمنى موظّف به اجراى قانون و احترام به آن است؛ اين پيوستگى از اصول مسلّم و قطعى بوده، هرگز قابل خدشه نيست و در بسيارى از آيات قرآن به آن تصريح شده است. بطور مثال:1- در سوره توبه، ضمن برشمردن برخى از صفات مؤمنان مى‏فرمايد: «... وَالْحافِظُونَ لِحُدُودِ اللَّهِ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنينَ» «1» [مؤمنان حقيقى‏] حافظان حدود الهى‏اند و [اين چنين‏] مؤمنان را بشارت ده.

2- مؤمنان را به فرمانبرى از خدا، پيامبر و اولوالامر دعوت كرده، مى‏فرمايد: «يا ايُّهَا الَّذينَ امَنُوا اطيعُوا اللَّهَ وَ اطيعُوا الرَّسُولَ وَ اولىِ الْامْرِ مِنْكُمْ فَانْ تَنازَعْتُمْ فى‏ شَىْ‏ءٍ فَرُدُّوهُ الَى اللَّهِ وَ الرَّسُولِ انْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْاخِرِ» ا «2»اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! خدا را اطاعت كنيد پيامبر خدا و اولوالامر (اوصياى پيامبر) را اطاعت كنيد و اگر در چيزى نزاع داشتيد، آن را به خدا و پيامبر بازگردانيد، اگر به خدا و روز رستاخيز ايمان داريد.
در انتهاى اين آيه نيز داورى خواستن از خدا و پيامبر را نتيجه ايمان به خدا و روز واپسين، دانسته است.
3- در مورد ارتباط مستقيمِ رعايت قانون اقتصادى و اجتماعى با ايمان مى‏فرمايد:
«وَ يا قَوْمِ اوْفُوا الْمِكْيالَ وَالْميزانَ بِالْقِسْطِ وَ لا تَبْخَسُوا النَّاسَ اشْياءَهُمْ وَ لا تَعْثَوْا فِى الْارْضِ مُفْسِدينَ* بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ انْ كُنْتُمْ مُؤْمِنينَ ...» «3»اى ملّت من! پيمانه و وزن را به عدالت، تمام دهيد و از اجناس مردم نكاهيد و تبهكارانه در زمين نكوشيد، آنچه خدا باقى نهاده، برايتان بهتر است، اگر ايمان داشته باشيد.در جاى ديگر، وفادارى به همه پيمانهاى اجتماعى، اقتصادى، فردى و گروهى را نيز با خطاب «يا ايُّهَا الَّذينَ امَنوا» طرح كرده، مى‏فرمايد: «يا ايُّهَا الَّذينَ امَنُوا اوْفُوا بِالْعُقُودِ ...» «1»اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! به پيمانها وفا كنيد.
4- فلسفه جهاد اسلامى را بى‏قانونى و عدم پايبندى سران كفر و استكبار به پيمانهاى بين‏المللى دانسته، مى‏فرمايد: «وَ انْ نَكَثُوا ايْمانَهُمْ مِنْ بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَ طَعَنُوا فى‏ دينِكُمْ فَقاتِلُوا ائِمَّةَ الْكُفْرِ انَّهُمْ لا ايْمانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَنْتَهُونَ» «2»و اگر پيمانهاى خود را پس از عهد خويش شكستند و آيين شما را مورد طعن قرار دادند، با پيشوايان كفر، پيكار كنيد- زيرا به پيمانهاى خويش پايبند نيستند- شايد دست بردارند.