|
4- فرهنگ بسيجى
پدر «بسيج» را بايد حضرت ابراهيم عليهالسلام دانست؛ آن بسيجى عاشق، براى نخستين بار در جهان، در سنين جوانى بر ضد مرفّهان بىدرد خروشيد و يك تنه در برابر قدرت حاكم، مردم بىدين و بتها ايستاد و بت شكن تاريخ لقب گرفت، همان گونه كه اولين كسى بود كه پرچم جهاد در راه خدا را برافراشت و به جنگ كافران رفت. «1»بنابراين، همه بسيجيان تاريخ فرزندان و رهروان راه ابراهيم (ع) هستند، از جمله پيامبر اسلام (ص)، امير مؤمنان (ع)، رزمندگان صدر اسلام، اهل بيت پيامبر، امام راحل و ... آنان علاوه بر همه فضايلى كه داشتند، بسيجى بودند و حافظ و مروّج فرهنگ بسيجى، و هر كس پيرو آنان است، بايد تفكّر بسيجى را پاس دارد. به بسيجيان، احترام گذارده با آنان دوست باشد و با دشمنانشان دشمن. اين بخش را با سخنان رهبر بسيجى- حضرت آيةالله خامنهاى دام ظله- مزيّن مىكنيم و آن را به پايان مىبريم:
... بسيج، متن حركت نظام است، همه بايد بسيجى باشند، دولت و مسؤولان هم بايد بسيجى باشند و بحمدالله هستند. بسيارى از بلند پايگان و مسؤولان برجسته كشور، حقيقتاً بسيجى و داراى فرهنگ و عقائد حركت بسيجى هستند ... در حقيقت، بسيج، يك فرهنگ و يك حركت فرهنگى است، فرهنگ بسيجى يعنى؛ چيزى كه ما براى هر يك از آحاد جامعه اسلامى، آن را آرزو مىكنيم ... فرهنگ بسيجى، فرهنگ معنويت و شجاعت و غيرت و استقلال و آزادى و اسير خواستههاى حقير نشدن است .... «2»
|