|
1- جامعيت
با توجه به اينكه، فرهنگ، با نوع انسان سر و كار دارد و درصدد قوام بخشيدن به زندگى آدمى است، بايد بگونهاى جامع و فراگير باشد كه همه انسانها را با هر رنگ و نژادى زير پوشش بگيرد و خواستههاى بحق آنان را اشباع كند و اسلام، در تئورى و عمل از چنين خصوصيتى برخوردار است؛ مخاطب اصلى پيامهاى قرآن، «انسان» است و فرازهاى «يا ايهاالانسان» و «يا ايها الناس» در لا به لاى آن كم نيست و پيامبرش با دو رسالت «كافّة للنّاس» «1» و «رحمة للعالمين» «2» مبعوث گشته است.در ميدان عمل نيز، فرهنگ اسلامى، در قرن نخست پيدايش خود بر بخش اعظم دنياى آن روز، چيره شد و امروزه نيز كمتر منطقهاى را در نقشه جغرافياى جهانى مىتوان يافت كه از پيروان اسلام تهى باشد و اين موضوع، بُعد ديگر جامعيت، يعنى ماندگارى و جاودانگى را نيز در پى دارد كه اسلام، مدّعى آن نيز هست.
|