واژه افساد در قرآن

قرآن در بسيارى از آيات، از افساد در زمين با تعابير گوناگون نكوهش و يا نهى مى كند؛ مانند:
(وَ لا تَعْثَوْا فِى اْلاَرْضِ مُفْسِدِينَ)(7).
و در زمين به فساد و افساد نپردازيد. اين تعبير، در آيه هاى بسيارى تكرار شده است.
(وَ يُفْسِدُونَ فِى اْلاَرْضِ)(8).
و در روى زمين به فساد و تبهكارى مى پردازند.

1ـ بقره/ 224.
2ـ نساء/ 114.
3ـ انفال/ 1.
4ـ حجرات/ 9.
5ـ حجرات/ 10.
6ـ بقره/ 220.
7ـ بقره/ 60.
8ـ بقره/ 27.
? صفحه 157?
(سَعَى فِى اْلاَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيها)(1).
در زمين سعى دارد تا در آن افساد كند.
(وَ يَسْعَوْنَ فى الاَْرْضِ فَساداً)(2).
و در زمين سعى در تباهى و فساد دارند.
در بعضى از آيات، از پيروى مفسدان نهى شده است؛ مانند:
(وَ لا تَتَّبِعْ سَبِيلَ الْمُفْسِدِينَ)(3).
و راه تبهكاران را دنبال نكن.
(وَ لا تُطِيعُواْ اَمْرَ الْمُسرِفِينَ * الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فى اْلاَرْضِ وَ لايُصْلِحُونَ)(4).
رفتار و زندگىِ اسراف كاران را كه در زمين افساد مى كنند و اصلاح و سازندگى ندارند، پيروى مكن.
بعضى از آيات، از افساد بعد از اصلاح نهى مى كنند؛ مانند:
(لا تُفْسِدُوا فِى اْلاَرْضِ بَعْدَ اِصْلاحِها)(5).
در زمين، بعد از اصلاح آن افساد نكنيد.
و آيه هاى بسيار ديگرى نيز با تعابير گوناگون، فساد و افساد را محكوم مى كنند و آن را نامطلوب، كه نتايج زيان بارى در پى دارد، معرفى مى كند؛ مانند:
(زِدْناهُمْ عَذابَاً فَوْقَ الْعَذابِ بِما كانُوا يُفْسِدُونَ)(6).
به علت اين كه افساد مى كردند، عذابى بر عذابشان افزوديم.
(تِلْكَ الْدّارُ الاخِرَةُ نَجْعَلُها لِلَّذِينَ لايُرِيدُونَ عُلُوّاً فِى اْلاَرْضِ وَ لافَساداً)(7)
اين جهان آخرت را براى كسانى قرار مى دهيم كه در زمين اراده برترى جويى و فساد نداشته باشند.

1ـ بقره/ 205.
2ـ مائده/ 33 و 64.
3ـ اعراف/ 142.
4ـ شعراء/ 151 و 152.
5ـ اعراف/ 56.
6ـ نحل/ 88.
7ـ قصص/ 83.
? صفحه 158?
(وَ لا تَبْغِ الْفَسادَ فى اْلاَرْضِ اِنَّ اللَّهَ لايُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ)(1).
به دنبال فساد در زمين نباش كه خداوند فسادكاران را دوست نمى دارد.
(فَانْظُرْ كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُفْسِدِينَ)(2).
پس بينديش كه آينده و سرانجام تبهكاران چگونه است.
و در بعضى آيات، تعابيرى تهديدكننده به كار رفته است؛ مانند:
(فَاِنْ تَوَلَّواْ فَاِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِالْمُفْسِدِينَ)(3).
پس اگر پشت كردند، خداوند نسبت به تبهكاران دانا است (و مى داند با آن ها چه كند.
(وَ رَبُّكَ اَعْلَمُ بِالْمُفْسِدِينَ)(4).
و پروردگار تو نسبت به تبهكاران دانا است (و مى داند با آن ها چه كند.)
(فَهَلْ عَسَيْتُمْ اِنْ تَوَلَّيْتُمْ اَنْ تُفْسِدُواْ فى اْلاَرْضِ)(5).
آيا اميد آن داريد كه اگر پشت كرديد، در زمين فساد كنيد.