تحكيم تدريجىِ خانواده

بنابراين، اسلام به مسأله تحكيم اساس خانواده، توجه فراوان دارد و گام به گام، در آداب و دستورات خود، اين هدف والا را دنبال مى كند. اسلام قبل از هر چيز، توصيه مى كند كه جو عاطفى و محبت آميز بر روابط و محيط خانواده حاكم باشد و تا آن جا كه ممكن است، زمينه اختلاف، در خانواده به وجود نيايد؛ چرا كه محيط خانواده، محيط اختلاف و كشمكش نيست. در مرحله دوم، اگر اختلافى پيش آمد، آنان را به مشورت و مصلحت انديشى فرا مى خواند تا خود، مشكل خانواده را برطرف كنند و نگذارند اختلاف آنان به بيرون از محيط خانواده كشيده شود. در مرحله سوم، اگر به توافق نرسيدند و خودشان قادر به حل اين اختلاف نبودند، به اين علت كه يكى از آن دو، يا واقعاً و يا به گمان ديگرى، به حق خود قانع نيست و لجبازى و تك روى مى كند، در اين صورت، به طرف مقابل توصيه مى كند كه از خود انعطاف نشان دهد و از حق خودش بگذرد تا اصل خانواده باقى بماند. و در مرحله چهارم، اگر به توافق نرسيدند، با حكميت و وساطت ديگران به اختلاف خاتمه دهند، كه هدف از همه اين دستورات، تلاش براى پايدار ماندن خانواده است.

1ـ نساء/ 35.