هـ)

پنجمين شيوه قرآن در تشويق مردم به انفاق اين است كه به آنان وعده داده كه انفاقشان را چندين برابر پاداش دهد و غير از اين، امتيازهاى ديگرى هم به آنان بدهد. در يك آيه مى فرمايد:



(اِنْ تُقْرِضُوا اللّهَ قَرْضَاً حَسَناً يُضاعِفْهُ لَكُمْ وَيَغْفِرْلَكُمْ وَاللّهُ شَكُورٌ حَلِيمٌ)(1).

اگر مالتان را به خدا قرض دهيد، خداى متعال نه تنها خود آن مال، بلكه چندين برابر آن را به شما برمى گرداند و گناهان شما را نيز مى بخشد.

در آيه ديگرى در اين باره مى خوانيم:

(مَنْ ذا الَّذِى يُقْرِضُ اللّهَ قَرْضَاً حَسَناً فَيُضاعِفَهُ لَهُ اَضْعافاً كَثيرةً وَاللّهُ يَقْبِضُ وَيَبْسُطُ وَاِلَيْهِ تُرْجَعُونَ)(2).

كيست كه به خداوند قرض الحسنه بدهد تا مال او را چندين برابر كند و به او برگرداند و خدا است كه مى گيرد و مى دهد و به سوى او بازمى گرديد.

پس خداوند از مالى كه گرفته است، نه تنها كم نمى گذارد، بلكه چندين برابرش مى كند. علاوه بر اين، خدا گناهانش را نيز مى آمرزد و بعد نويدى از آن بالاتر مى دهد، البته به كسانى كه اهل معرفت باشند، مى فرمايد:

1ـ تغابن/ 17.

2ـ بقره/ 245.
? صفحه 312?

(وَاللّهُ شَكُورٌ حَلِيمٌ)؛ يعنى (خداوند علاوه بر اين كه پاداش مى دهد و مال آنان را چند برابر مى كند و گناهانشان را مى بخشد) از ايشان تشكر هم مى كند. و اين از همه آن ها ارزشش بيش تر است.
و در آيه ديگر مى فرمايد:
(لَنْ تَنالُواْ البِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمّا تُحِبُّونَ وَماتُنْفِقُواْ مِنْ شَىْء فَاِنَّ اللّهَِ بِهِ عَلِيمٌ)(1).
هرگز به نيكويى نخواهيد رسيد و نيكوكار نخواهيد بود مگر از آن چه دوست داريد، انفاق كنيد و آن چه انفاق مى كنيد، خداوند به آن آگاه است.
هر انسانى طالب بر و نيكى است و همه مى خواهند خوب و نيكوكار باشند. خداوند در اين آيه، از اين خواسته فطرىِ انسان، براى تشويق او به انفاق و احسان استفاده كرده است.