. رشوه

رشوه مالى است كه به قاضى مى دهند تا به نفعشان حكم كند و با همراه كردن قاضى با خود، به طرف مقابل خود ظلمى روا دارند.
خداوند در قرآن كريم مى فرمايد:
(وَلاتَأْكُلُواْ اَمْوالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْباطِلِ وَتُدْلُواْ بِها اِلىَ الحُكّامِ لِتَأْكُلُوا فَرِيقاً مِنْ اَمْوالِ الْنّاسِ بِالاِْثْمِ وَاَنْتُمْ تَعْلَمُونَ)(1).
مال هايتان را در ميان خود، به باطل مخوريد و آن را به صورت رشوه به حكام و قاضيان ندهيد تا در نتيجه، گروهى بتوانند اموال مردم را به ظلم و ستم بخورند در حالى كه شما مى دانيد.
گناه رشوه، بسيار بزرگ است كه دامن رشوه گيرنده و رشوه دهنده، هر دو را مى گيرد و به آتش جهنم و عذاب الهى گرفتارشان مى سازد. و پيدا است كه اگر كار قاضى، كه با گرفتن رشوه از يك طرف، به طرف ديگر ظلم و ستم روا مى دارد و به ناحق حكم مى كند گناهى بزرگ است. رشوه دهنده نيز با اين كار خود، وى را در انجام اين ظلم، ترغيب و يارى مى كند كه قرآن به صراحت مؤمنان را از چنين كمك هايى برحذر مى دارد.