ز) نجوا يا سخن درِ گوشى

يكى ديگر از آداب اسلامى در معاشرت، اين است كه در مجالس عمومى، كه ديگران هم نشسته اند و ما را مى بينند، از سخن گفتن درِ گوشى و به اصطلاح، پچ پچ كردن، بپرهيزيم. در جمعى كه افراد مختلف حضور دارند، اگر دو نفر با هم به طور خصوصى و درِ گوشى صحبت كنند، طبعاً اين كار سبب رنجش ديگران مى شود و برايشان سؤال انگيز است كه چرا مى خواهند مطالبى را از آنان پنهان دارند و چرا آنان را نامحرم و بيگانه مى دانند؟
البته در بعضى موارد، ممكن است اين كار ضرورت پيدا كند؛ مانند آن كه بايد يك مسئله اى خصوصى را به كسى بگويد و نمى خواهد ديگران بفهمند. در اين صورت، اگر بتواند بايد آن را در جايى كه ديگران نباشند به او بگويد؛ اما گاهى وقت تنگ است و بايد زودتر، مطلب را به او گفت، هر چند كه در بين جمع باشد. در اين صورت، سخن گفتن درِ گوشى، اشكالى ندارد؛ مانند آن كه مسئله اى مربوط به مسائل حكومتى يا اسرار نظامى باشد كه نبايد ديگران از آن مطلع شوند.