منشأ پيدايش سنت دختركشى در عرب

درباره اين كه چگونه اين سنت در ميان جامعه عرب به وجود آمده بود، تحليل هاى روان شناختى و جامعه شناختىِ بسيارى ارائه شده كه از تاريخ مى توان شواهدى، هر چند غير يقينى، در تأييد آن ها به دست آورد؛ ولى مى توان گفت كه معروف ترين، مهم ترين و نخستين چيزى كه سبب اين گرايش غلط بوده، اين است كه از يك سو، در جنگ هاى بسيارى كه بين اعراب اتفاق مى افتاد، اكثر اسراى ارتش شكست خورده، كه به دست طرف پيروز گرفتار مى شدند، زنان و دختران بودند. از سوى ديگر، حميّت و غيرت عرب ها از اين كه دختران يا همسرانشان به دست دشمن بيفتند و مورد تجاوز قرار بگيرند، سخت جريحه دار مى شد. اين دو امر، سبب مى شد كه آنان سعى كنند كه از همان ابتدا دخترى نداشته باشند تا اگر در جنگى شكست خوردند، ديگر اين مصيبت كه ناموسشان به دست ديگران بيفتد، دامنشان را نگيرد.

1ـ نحل/ 58 و 59.
? صفحه 207?

بنابراين، مى توان گفت كه علت اصلىِ شكل گيرىِ اين سنت غلط، افراط در حميّت و غيرت بى جا بوده است. شكى نيست كه انسان بايد غيرت داشته باشد و از ناموس خود حمايت كند. اين يك خلق ممدوح و پسنديده است؛ اما نه در اين حد افراطى كه خود آن طرف را بكشد كه مبادا به دست دشمن بيفتد! اين انحراف ها و افراط و تفريط ها است كه سبب شكل گيرىِ اين سنت هاى غلط مى شوند و كم كم، اين مصيبت ها و فاجعه ها را به بار مى آورند. قرآن در مقام هشدار به مردم، توصيه مى كند كه اين سنت هاى غلط را رها كنند و براى مبارزه با اين سنت ها به اصلاح نفس پرداخته، از حميّت بى جا و تعصب افراطى، خود را دور سازند.