هـ) ترس از گرسنگى

ترس از گرسنگى، سبب مى شد كه در جامعه عرب جاهلى، بعضى از مردم بينوا بچه هاى خود را بكشند و بدين وسيله، از نان خورهاى خود بكاهند. قتلى كه با چنين انگيزه اى انجام مى شد، اختصاص به دختران نداشت و شر آن دامنگير همه فرزندان پسر و دختر مى شد.
قرآن كريم درباره اين جنايت و از بين بردن انگيزه آن مى فرمايد:
(لا تَقْتُلُوا اَوْلادَكُمْ مِنْ اِمْلاق نَحْنُ نَرْزُقُكُمْ وَ اِيّاهُمْ)(1).
بچه هايتان را از ترس گرسنگى نكشيد، ما هم به شما و هم به فرزندانتان روزى مى دهيم.
ظاهر آيه نشان مى دهد كه ترس از قحطى و گرسنگى، كه در ميان عرب هاى جاهلىِ قبل از اسلام كم نبود، كسانى را وا مى داشت تا عائله شان را كم كنند و از تعداد نان خورهاى خود بكاهند. سه آيه از آيه هاى گذشته، ترس از گرسنگى و سنگينىِ هزينه زندگى را عامل قتل دانسته و ضمن محكوم كردن آن، نگرانى از آن را بى جا دانسته اند.