ج) نكوهش از خودداريهاى بى مورد
قرآن كريم به تجويز و دادن رخصت استفاده از خوردنيها و نوشيدنيها اكتفا نكرده است. بلكه، نيز همراه اين رخصت به نكوهش كسانى پرداخته كه استفاده از يك دسته از خوردنيها يا نوشيدنيها را بيجا و بودن هيچ علّت و سببى بر خود تحريم كرده بودند و در يكى از آيات مربوط به اين مطلب مى گويد:«قُلْ مَنْ حَرَّمَ زينَةَ اللّهِ الَّتى اَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَالطَّيِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِىَ لِلَّذينَ امَنُوا فِى الْحيوةِ الدُّنْيا خالِصَةً يَوْمَ الْقِيامَةِ.»(1)[بگو چه كسى استفاده از اشياء زينتى را كه خدا براى بندگانش آفريده و استفاده از رزق و روزى پاك و پاكيزه را منع و حرام كرده است بگو (اينها در دنيا براى استفاده مؤمنين است) و در قيامت به طور خالص از آنِ مؤمنين خواهد بود].و در آيه ديگرى نيز در اين زمينه مى گويد:
--------------------------------
1ـ اعراف/ 32.

«قَدْ خَسِرَ الَّذينَ قَتَلُوا اَوْلادَهُمْ سَفَهاً بِغَيْرِ عِلْم وَحَرَّمُوا ما رَزَقَهُمُ اللّهُ افْتَراءً عَلَى اللّهِ قَدْ ضَلُّوا وَما كانُوا مُهْتَدينَ.»(1)[زيان كردند آن كسانى كه فرزندانشان را از روى سفاهت و جهالت كشتند و آن كسانى كه روزى خدا را بر خويش حرام كردند و اين حكم حرمت را به دروغ بر خدا افترا بستند آنان گمراه شدند و هدايت نيافتند].خدا هيچگاه از خوردن اين نعمتها كه براى انسان آفريده منعى نكرده بود ولى آنان به خدا افترا بستند كه خوردن آنها را حرام كرده است.
--------------------------------
1ـ انعام/ 140.