ب) زينتها در جهان ديگر
مؤمنين در بهشت از زينتهاى خاصّى استفاده مى كنند و در كنار لذّتى كه ازخوردنيها و نوشيدنيها و پوشيدنيها بهشتى و ديگر لذايذ مى برند، از اين نوع لذّت (استفاده از زينتها) نيز بهره مند مى شوند.خداوند اين حقيقت را با تعابير مختلف در آيات قرآن كريم مورد تأكيد قرار داده است، در يك جا مى فرمايد:«جَنّاتُ عَدْن يَدْخُلُونَها يُحَلَّوْنَ فيها مِنْ اَساوِرَ مِنْ ذَهَب وَلُؤلُؤاً وَلِباسُهُم فيها حَريرْ وَقالُوا الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى اَذْهَبَ عَنّا الْحَزَنَ اِنَّ رَبَّنا لَغَفُورٌ شَكُورٌ.»(1)[باغهايى اقامتى كه در آنها داخل شوند در آنجا با دستبدهاى طلا و درّ و گهر آراسته و زينت شوند و لباسهاشان در آن باغها از ابريشم و حرير باشد و گويند ستايش خداوندى را شايسته است كه حزن و اندوه از ما بزدود كه خداى ما بخشايشگر و قدرشناس است].در اين آيه تصريح شده كه بهشتيان بوسيله لباسها و اشياء و وسايل زينتى و طلا و جواهرات آرايش و زينت مى شوند. از اين آيه استفاده مى شود كه در بهشت، استفاده از طلا و لباس ابريشم و حرير اشكالى ندارد و مى توان گفت: منع استفاده از اينگونه چيزها در دنيا براى مردان ريشه در تزاحم آن با مصالح مادّى و اجتماعى انسان دارد.در آيه ديگرى مى فرمايد:«مُتَّكِئينَ عَلى فُرُش بَطائِنُها مِنْ اِسْتَبْرَق وَجَنَى الْجَنَّتَيْنِ دان.»(2)در اين آيه خداوند از زينتهايى بهشتى خبر مى دهد كه به جايگاه و تكيه گاه و سرير و مسكن و مأواى بهشتيان مربوط مى شود و در همين زمينه در آيه ديگرى نيز آمده است كه:«مُتَّكِئينَ عَلى رَفْرَف خُضْر وَعَبْقَرى حِسان.»(3)
-------------------------------
1ـ فاطر/ 33.
2ـ الرحمن/ 53.
3ـ الرحمن/ 67.

در بين رنگهاى متنوع و زيبا قرآن، روى رنگ سبز تكيه مى كند و در مورد بهشت هر جا كه سخن از رنگ به ميان مى آيد، همانطور كه در آيه اخير مى بينيم، رنگ سبز را يادآورى مى كند.باز هم در همين رابطه آمده است كه «على سرر موضونه متكئين عليها متقابلين.»(1)[بر سريرهاى زربفت مرصّع رو به روى هم تكيه زنند].نيز در زمينه اشياى زينتى و مناظر زيباى بهشت در آيات ديگرى مى فرمايد:«فيها عَيْنٌ جارِيَةٌ، فيها سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ، وَاَكْوابٌ مَوْضُوعَةٌ، وَنَمارِقُ مَصْفُوفةٌ، وَزَرابِىُّ مَبْثُوثَةٌ.»(2)[در بهشت چشمه ها جارى است و تختهايى بلندپايه نهاده اند قدحهاى بزرگ گذاشته اند و بالشهاى مرتب و فرشهاى گسترده (روى تختها) قرار داده اند].در اين آيه نيز از جامها و قدحها كه روى ميز گذاشته شده و از تختهاى بلند و خوش منظر و از فرشها و بالشهاى منظم و مرتّب و ديگر اشياى زينتى و مناظر زيبا كه در بهشت وجود دارد و بهشتيان از آن بهره مى برند سخن مى گويد.بنابراين، اصل لذّت بردن از مناظر زيبا و اشياى زينتى از غرايز فطرى انسان است و خود به خود بار ارزشى ندارد نه خوب است و نه بد. داشتن بار ارزشى و خوب و بد اخلاقى آن به امور عارضى و خارجى بستگى دارد.اگر در مواردى استفاده از اشياى زينتى و مناظر زيبا در اين عالم ارزش منفى داشته باشد، يا به لحاظ تزاحمى است كه با ديگر مصالح شخصى انسان دارد و يا به واسطه اين است كه انسان بيش از حدّ به امور دنيوى تعلّق پيدا مى كند در حدّى كه او را از آخرت غافل خواهد كرد و يا براى اين نامطلوب است كه با حق ديگران و مصالح اجتماعى ديگران در تعارض خواهد بود. اگر اينگونه تزاحمات نبود، خودبه خود استفاده از زينت و جمال فطرتاً مطلوب انسان است و از نظر اخلاقى هم اشكالى در آن نيست.

--------------------------------
1ـ واقعه/ 15 و 16.
2ـ غاشيه/ 12 تا 16.