هـ ـ غفلت و هلاكت انسان
غفلت سبب هلاكت در دنيا و آخرت است; زيرا، انسان را از مصالح او (اعم از مادى و معنوى) بى خبر مى سازد و با اين بى خبرى، فرصتها را از دست مى دهد، امكانات را ضايع كرده و استعدادهاى خويش را برباد خواهد داد. به همين جهت، در حديثى از امام على (عليه السلام) آمده است: «مَنْ طَالَتْ غَفْلَتُهُ تَعَجَّلَتْ هَلَكَيْهُ; كسى كه غفلتش طولانى شود، هلاكت او به سرعت فرا مى رسد».(1)