هـ ـ آرزوهاى دراز
يكى ديگر از عوامل «غفلت» آرزوهاى دراز و دست نيافتنى است; زيرا تمام فكر انسان را مشغول ساخته و از ساير امور غافل مى سازد. اميرمؤمنان على (عليه السلام) در خطبه معروف به ديباج مى فرمايند:«وَ اعْلَمُوا عِبَادَاللّهِ اِنَّ الاَمَلَ يَذْهَبُ الْعَقْلَ وَ يُكَذِّبُ الْوَعْدَ وَ يَحِثُّ عَلَى الْغَفْلَةِ وَ يُورِثُ الْحَسْرَةَ; بدانيد اى بندگان خدا! آرزوهاى دراز، عقل انسان را مى برد و وعده قيامت را دروغ مى شمارد و انسان را بر غفلت ترغيب مى كند و سرانجام، حسرت به بار مى آورد».(1)