د ـ عافيت و سلامت جسمانى
عافيت و سلامت گرچه از نعمت هاى بزرگ خداست; ولى به خصوص يكى از عوامل غفلت است، به همين دليل يكى از الطاف خفيّه الهى آن است كه گه گاه عافيت و سلامت را از انسان مى گيرد و او را به درد و رنج مبتلا مى سازد تا پرده هاى «غفلت» از برابر چشم هاى او كنار رود و واقعيت ها را با چشم دل ببيند و آمادگى براى عكس العمل مناسب در برابر آنها پيدا كند.
به همين جهت در يكى از بيانات رسول خدا(صلى الله عليه وآله) در حديثى در فوايد و بركات بيمارى آمده است كه خطاب به سلمان فارسى به هنگام عيادتش فرمودند: «در موقع بيمارى نعمتهايى نصيبت مى شود، از جمله: اَنتَ مِنَ اللّهِ بِذِكْر وَ دُعَاؤُكَ فِيهِ مُسْتَجَابٌ; تو به ياد خدا مى افتى و (پرده هاى غفلت كنار مى رود و به همين جهت) دعاى تو به اجابت مى رسد».(1)