ترجمه
1ـ و من(نوح) هر زمان آنها را دعوت كردم كه(ايمان بياورند) تو آنها را بيامرزى، انگشتان خويش را در گوشهايشان قرار داده و لباسهايشان را بر خود پيچيدند و در مخالفت اصرار ورزيدند و به شدّت استكبار كردند.
2ـ و(قوم نوح) گفتند: دست از خدايان و بتهاى خود برنداريد(به خصوص) بتهاى «وَدّ»، «سواع»، «يغوث»، «يعوق» و «نسر» را رها نكنيد!
3ـ گفتند: آيا به سراغ ما آمده اى كه تنها خداى يگانه را بپرستيم و آنچه را پدران ما مى پرستيدند، رها كنيم؟! پس اگر راست مى گويى آنچه را(از بلا و عذاب الهى) به ما وعده مى دهى، بياور(ما آماده ايم)!
4ـ (به ياد بياور ابراهيم را) آن هنگام كه به پدرش(آزر) و قوم او گفت: «اين مجسّمه هاى بى روح چيست كه شما همواره آنها را پرستش مى كنيد»؟! گفتند: «ما پدران خود را ديديم كه آنها را عبادت مى كنند»!
5 ـ گفت: «آيا هنگامى كه آنها را مى خوانيد صداى شما را مى شنوند؟! يا سود و زيانى به شما مى رسانند»؟! گفتند: «ما فقط نياكان خود را يافتيم كه چنين مى كنند».
6 ـ (فرعونيان به موسى) گفتند: «آيا آمده اى كه ما را از آنچه پدرانمان را بر آن يافتيم منصرف سازى و بزرگى(و رياست) در روى زمين، از آن شما دو تن(موسى و هارون)باشد؟!
ما(هرگز) به شما ايمان نمى آوريم!
7ـ و هنگامى كه به آنها گفته شود: «از آنچه خدا نازل كرده است پيروى كنيد!» مى گويند: «(نه) ما از آنچه پدران خود را بر آن يافتيم پيروى مى نماييم» آيا اگر پدران آنها چيزى نمى فهميدند و هدايت نيافتند(باز از آنها پيروى خواهند كرد)؟!
8 ـ (به خاطر بياوريد) هنگامى را كه كافران در دلهاى خود خشم و نخوت جاهليّت داشتند
(در مقابل) خداوند آرامش و سكينه خود را بر فرستاده خويش و مؤمنان نازل فرمود و آنها را به حقيقت تقوا ملزم ساخت و آنان از هر كس شايسته تر و اهل آن بودند و خداوند به همه چيز داناست.
9ـ هرگاه ما قرآن را بر بعضى از عجم ها(غير عرب) نازل مى كرديم ـ و او آن را بر ايشان مى خواند(به خاطر تعصّب و لجاجت) به آن ايمان نمى آوردند!
10ـ يهوديان گفتند: «مسيحيان هيچ موقعيّتى(نزد خدا) ندارند» و مسيحيان نيز گفتند: «يهوديان هيچ موقعيّتى ندارند(و بر باطلند)» در حالى كه هر دو دسته كتاب آسمانى را مى خوانند(و بايد از اين گونه تعصّب ها بركنار باشند) افراد نادان(ديگر، همچون مشركان) نيز، سخنى همانند سخن آنها داشتند خداوند، روز قيامت در باره آنچه در آن اختلاف داشتند داورى مى كند.
11ـ و اين گونه در هيچ شهر و ديارى پيش از تو پيامبر انذار كننده اى نفرستاديم مگر اينكه ثروتمندان مست و مغروران گفتند: «ما پدران خود را بر آيينى يافتيم و به آثار آنان اقتدا مى كنيم»!
12ـ و پيوسته مى گفتند: «آيا ما معبودان خود را به خاطر شاعرى ديوانه رها كنيم»؟!