آثار اخلاص
از آنجا كه اخلاص گرانبهاترين گوهرى است كه در خزانه قلب و روح انسان پيدا مى شود، آثار فوق العاده مهمّى نيز دارد كه در روايات اسلامى با تعبيرات كوتاه و بسيار پر معنى به آن اشاره شده است.
در حديث معروفى از رسول خدا(صلى الله عليه وآله) مى خوانيم: «ما اَخْلَصَ عَبْدٌ لِلّهِ عَزَّوَجَلَّ اَرْبَعِينَ صَباحاً اِلاّ جَرَتْ يَنابيعُ الْحِكْمَةِ مِنْ قَلْبِهِ عَلى لِسانِهِ; هيچ بنده اى از بندگان خدا چهل روز اخلاص را پيشه خود نمى سازد مگر اين كه چشمه هاى حكمت و دانش از قلبش بر زبانش جارى مى شود.»(2)
در حديث ديگرى از امام علىّ بن ابيطالب(عليه السلام) مى خوانيم: «عِنْدَ تَحَقُّقِ الاِْخْلاصِ تَسْتَنيرُ البَصائِرُ; به هنگام تحقّق اخلاص، چشم بصيرت انسان نورانى مى شود.»(3)

1. سوره بقره، آيه 274.
2. عيون اخبار الرّضا، جلد 2، صفحه 69; بحارالانوار، جلد 67، صفحه 242.
3. غرر الحكم، جلد 2،صفحه 490، شماره 12.
در حديث ديگرى از همان حضرت مى خوانيم: «فى اِخْلاصِ النِّيّاتِ نَجاحُ الاُمُورُ; در اخلاص نيّت پيروزى در كارها است.»(1)
اين نكته روشن است كه هر قدر نيّت خالصتر باشد به باطن كارها اهمّيّت بيشترى داده مى شود تا به ظاهر كار، و به تعبير ديگر، محكم كارى در حدّ اعلى خواهد بود; به همين دليل پيروزى در كار تضمين خواهد شد. و بعكس اگر نيّت آلوده به ريا باشد به ظاهر بيش از باطن اهمّيّت داده مى شود و كارها و برنامه ها توخالى مى گردد و همين امر سبب شكست است.
و نيز به همين دليل، در حديث ديگرى از همان امام (عليه السلام) مى خوانيم: «لَو خَلَصَتِ النِّيّاتُ لَزَكَّتِ الاَعْمالُ; اگر نيّات خالص شود اعمال پاكيزه خواهد شد.»(2)