* خلاصه درس‏
ذكر به ياد كردن با قلب يا زبان يا هر دو گفته مى‏شود.
در رأس همه ذكرها، ذكر خدا از اهميت ويژه اى برخوردار بوده، از بهترين و پاكيزه‏ترين اعمال نزد خداى سبحان و درعين حال ازمشكلترين آنها مى‏باشد و در آيات قرآنى و روايات اهل بيت عليهم‏السلام مورد توصيه فراوان قرار گرفته است.حقيقت ذكر آن است كه انسان درهمه احوال و پيش آمدها، به ياد خدا بوده و خود را در پيشگاه آن ذات مقدس، حاضر ببيند واعمال واجب را انجام داده و از كارهاى حرام دورى گزيند.ذكر خدا انواعى دارد كه برخى از آن عبارت است از: ذكر زبانى، قلبى وعملى.ذكر زبانى، به جا آوردن حمد وثناى الهى و عادت دادن زبان به ذكر كلمات مخصوص و نجوا كردن با خداى سبحان است. ذكر قلبى، همان توجه قلبى به خداست. و ذكر عملى نيز آن است كه انسان در عمل، خدا را ناظر رفتار و اعمال خود ديده، وظايف واجب را انجام داده و كارهاى حرام را ترك كند.