اطاعت از مافوق
يكى از امور حياتى در نيروهاى مسلح اطاعت ازفرماندهى است. محترم شمردن دستورات مافوق، ترك نكردن محل پست، اجتناب از خود رأيى و احساسات نابجا، ضامن موفقيت و پيروزى است. نمونههاى فراوانى درتاريخ وجود دارد كه نظاميان شكستهاى بزرگى را به خاطر بى نظمى، هرج و مرج و ترك مقررات تحمل كرده و دشمن را بر خود مسلّط ساختهاند.
در جنگ احُد، پيامبر اسلام (ص) عدهاى را براى حفاظت از يك تنگه استراتژيك گماشت و عبدالله جبير را به فرماندهى آن گروه منصوب كرد. پس از شروع جنگ، مقاومت وحماسه آفرينيهاى سپاه اسلام، آنها را در آستانه پيروزى كامل قرار داد و لشكريان دشمن در حال شكست بودند. نگهبانان آن تنگه با ديدن نشانههاى پيروزى بر خلاف دستور پيامبر (ص) تنگه را رها كرده، مشغول جمع آورى غنايم شدند. اين بىنظمى و تخلف از فرمان نظامى موجب شكست سخت مسلمانان شد و تلفات سنگينى متحمّل شدند. «2»
اطاعت از فرماندهى بقدرى مهمّ است كه حضرت امام خمينى (ره) آن را واجب شرعى شمرده و نافرمانى و تخلف از آن را حرام مىداند، چنان كه در ديدار با دانشجويان دانشكده افسرى فرمود:
«... اطاعت از يك فرماندهى كه فرمانده اسلام است، واجب است به حسب حكم اسلام، تخلف حرام است ... همه قواى انتظاميه نظم را در باطن خودشان حفظ كنند، تا يك ارتش صحيح باشد ... يك سپاه پاسداران صحيح باشد.» «1»
|