ب- آرامش روح و جسم:
ايمان مايه آرامش روح و جسم بوده، نگرانى را از انسان دور مى‏كند.نگرانى گاهى بر اثر گناهان و لغزشهاى گذشته است كه ايمان به غيب و يادخداى آمرزنده و رحيم، آن را به آرامش تبديل مى‏كند؛ زيرا او گناهان را بخشيده و توبه را مى‏پذيرد.
گاهى ريشه دلهره، احساس تنهايى است كه ايمان به خداى حاضر و ناظر، اين دلهره را به آرامش تبديل مى‏كند؛ زيرا، او همدم انسان بوده، حرفش را شنيده، كارش را مى‏بيند و نسبت به او مهربان است. گاهى اضطراب و نگرانى به خاطر احساس پوچى و بى هدفى است كه ايمان به خداى حكيمى كه در اين عالم، هر چيزى را طبق حكمت و براى هدفى آفريده، اين اضطراب را نيز بر طرف مى‏كند. گاهى ناراحتى به خاطر آن است كه انسان در راضى كردن همه افراد موفق نشده و ناراحت است كه چرا فلان شخص، يا فلان گروه را از خود رنجانده است، ولى ايمان به اينكه فقط بايد خدا را راضى كرد و عزت و ذلّت به دست اوست، اين نگرانى را نيز از بين مى‏برد. «1»
قرآن كريم اين حقيقت را چنين بيان كرده است:
«أَلا بِذِكْرِاللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» «2»
آگاه باشيد با ياد خدا دلها آرام مى‏شود.