ج- بى‏اعتنايى:
نيروهايى كه براى دستيابى به هدف مشخصى مأموريت مى‏يابند، ولى بر اثر خود باختگى در مقابل قواى دشمن، در انجام مأموريت خود سستى مى‏كنند و بدون نتيجه‏گيرى به دشمن پشت كرده و از برابر او مى‏گريزند، مى‏بايست به شكل مناسبى با آنان برخورد شود تا ديگر به چنان عملى دست نزنند به عنوان نمونه:
پس از آنكه مشركان حنين پراكنده شدند، طايفه‏اى از آنان به «طايف» پناهنده شدند.
رسول خدا (ص) ابوسفيان را به «طايف» اعزام كرد، ولى شكست خورده نزد پيامبر (ص) برگشت و گفت: «نيروهايى را در اختيارم گذاشتى ... كه هيچ سودى برايم نداشتند.» آن‏ حضرت به وى پاسخى نداد و خود به طايف رفت، رهبرى عمليات را به عهده گرفت و دشمن را محاصره كرد. «1»