الف- آرامش و اطمينان دل:
روح انسان ربّانى است، «2» تا با خدا پيوند نداشته باشد، قرار و آرام نمى‏گيرد، پيوند روح و دل انسان با خدا به وسيله ياد خدا پديد مى‏آيد و برقرار مى‏ماند. علّت اصلى اضطرابها و آشفتگى‏هاى روانى، خستگيها و افسردگيهاى روحى انسان دوره صنعتى، غفلت از ياد خدا است. براى آرامش دل بايد به ياد خدا روى آورد:
«الا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» «3»
آگاه باشيد كه با ياد خدا دلها آرام مى‏گيرند.