امام حسين (عليه‏السلام) در مکه کنفرانسي سياسي منعقد ساخت و در آن جمعيت کثيري از مهاجران، انصار و تابعين که در موسم حج حاضر شده بودند، شرکت کردند. امام در اين کنفرانس بپاخاست و با بياني رسا يکايک محنتها و مصايب خود و شيعيان خود را در عهد معاويه، طاغوت اموي، برشمرد. «سليم بن قيس» قسمتي از خطابه‏ي امام را پس از حمد و ستايش خداوند متعال چنين نقل مي‏کند: «اما بعد: به درستي که اين طاغوت - معاويه - با ما و شيعيان ما رفتاري داشته است که مي‏دانيد و ديده‏ايد و شاهد بوده‏ايد. من از شما چيزي مي‏خواهم، اگر راست بگويم، تصديقم کنيد و اگر دروغ بگويم، تکذيبم کنيد. گفته‏ام را بشنويد، سخنم را بنويسيد، سپس به شهرها و قبايل خود بازگرديد. در آنجا هرکس را مورد اعتماد خود يافتيد، به سوي آنچه از حق ما مي‏دانيد دعوت کنيد. من مي‏ترسم اين ديانت مندرس گردد و مغلوب شود و خداوند، نور خود را تماميت خواهد بخشيد اگر چه کافران خوش نداشته باشند...». [ صفحه 122] سليم مي‏گويد: «امام در اين خطابه تمام آياتي را که خداوند در حق اهل بيت نازل کرده بود، تلاوت نمود و تفسير کرد و همه‏ي گفته‏هاي پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله) را در حق خود و خاندانش يکايک برخواند و نقل کرد و پس از هر يک، صحابه مي‏گفتند: «آري، به خدا آن را شنيده‏ايم و گواهي مي‏دهيم» و تابعين مي‏گفتند: «آري، به خدا! آن را صحابي مورد اعتماد و وثوقم، برايم روايت کرده است». سپس حضرت فرمود: «خدا را بر شما شاهد مي‏گيرم که گفته‏هايم را براي افراد متدين و مورد وثوق خود بازگوييد...». [1] . اين نخستين کنفرانسي بود که در آن هنگام، تشکيل شد. حضرت در آن مجمع، سياست معاويه مبني بر جدا کردن مردم از اهل بيت و پوشاندن فضايل خاندان وحي را محکوم کرد و حاضران کنفرانس را به نشر فضايل و گسترش مناقب و نقل رواياتي که از پيامبر (صلي الله عليه و آله) در حق آنان صادر شده است، دعوت کرد تا مردم نيتهاي پليد معاويه را بر ضد اهل بيت (عليهم السلام)؛ اين قلب تپنده‏ي امت اسلامي، بشناسند.