هنگامي که معاويه سياست انحرافي خود و مخالف مصالح مسلمانان و مغاير اهداف آنان را همچنان ادامه داد، سرور آزادگان، امام حسين (عليه‏السلام) اعمال معاويه را تقبيح کرد و در تمام ابعاد به رسوا کردن او دست زد و مسلمانان را به قيام بر ضد حکومت او فراخواند. سازمان جاسوسي معاويه، فعاليتهاي سياسي حضرت بر ضد حکومت را به شام گزارش دادند. معاويه به شدت هراسان شد و يادداشت شديد اللحني براي بازداشتن امام از مخالفت و تهديد به اتخاذ تصميمات شديد و سخت در صورت ادامه‏ي مخالفت، به سوي حضرت فرستاد. امام او را با لحني شديد پاسخ گفت و سياستهايش را يکايک بازنمود و عملکرد مخالف کتاب خدا و سنت پيامبر را بر او خرده گرفت و جنايتهايش نسبت به آزادگان و مصلحاني چون «حجر بن [ صفحه 121] عدي، عمرو بن حمق خزاعي و رشيد هجري» را که از بزرگان انديشه‏ي اسلامي بودند، محکوم کرد. پاسخ امام از درخشانترين اسناد سياسي است که در آن هرگونه ابهامي را برطرف کرد، حوادث هولناکي را که در آن زمان رخ داده بود به تفصيل بيان داشت و موضع انقلابي خود را عليه حکومت معاويه آشکار کرد. [1] .