جنگهاي جمل و صفين پيامدهاي بسيار ناخوشايندي براي امام داشت و ايشان را بشدت رنجور کرد که از جمله موارد ذيل را ميتوان نام برد:
1- سرپيچي و نافرماني کامل در سپاه امام تا آنجا که هيچ يک از بخشهاي آن مطيع اوامر حضرت نبودند. خودباختگي و شکست روحي، سراسر سپاه را در برگرفته بود و آنان در قبال حوادثي که روي ميداد بشدت زبون شده بودند.
2- معاويه پس از واقعهي صفين به تقويت و حفظ لشکر خود کمر بست و در آن روح عزم و اخلاص دميد و يقين پيدا کرد که بر سپاه امام پيروز خواهد شد.
3- شهرهايي که تابع حکومت امام بودند در معرض حملات تروريستي گروههاي جنايتکاري قرار گرفتند که معاويه براي ايجاد ترس در ميان مردم آنان
[ صفحه 94]
را فرستاده بود. شهرهاي نزديک به پايتخت امام نيز مورد حملات سگهاي تروريست معاويه قرار گرفتند در حالي که امام نميتوانست از آنها دفاع کند و امنيت و استقرار را در آنها حفظ نمايد، حضرت با حرارت، سپاهيان را براي حراست از حدود و ثغور وطن از تجاوز فراميخواند، ليکن هيچ يک از آنان لبيک نميگفتند.
4- سپاهيان معاويه، مصر را اشغال نظامي کردند و آن را از تحت حکومت امام خارج ساختند. حکومت امام دچار شکست و عقبگرد شده و پس از اين حوادث، شکلي ميان تهي در عرصهي حکومت پديدار گشت.
|